Psalms 17

Προσευχη του Δαβιδ. Ακουσον, Κυριε, το δικαιον προσεξον εις την δεησιν μου ακροασθητι την προσευχην μου, την γινομενην ουχι με χειλη δολια.

oratio David audi Deus iustum intende deprecationem meam auribus percipe orationem meam absque labiis mendacii

Ας εξελθη η κρισις μου παρα του προσωπου σου οι οφθαλμοι σου ας ιδωσι την ευθυτητα.

de vultu tuo iudicium meum prodeat oculi tui videant aequitates

Ηρευνησας την καρδιαν μου επεσκεφθης αυτην εν καιρω νυκτος εδοκιμασας με και δεν ηυρες ουδεν εν εμοι ο στοχασμος μου δεν ειναι διαφορος των λογων μου.

probasti cor meum visitasti nocte conflasti me et non invenisti

Ως προς τα εργα των ανθρωπων, εγω δια των λογων των χειλεων σου εφυλαχθην απο των οδων των παρανομων.

cogitationes meas transire os meum in opere hominum propter verbum labiorum tuorum ego observavi vias latronis

Στηριξον τα διαβηματα μου εν ταις οδοις σου, δια να μη σαλευθωσιν οι ποδες μου.

sustenta gressus meos in callibus tuis et non labentur vestigia mea

Εγω σε επεκαλεσθην, Θεε, διοτι θελεις μου εισακουσει Κλινον εις εμε το ωτιον σου, ακουσον τους λογους μου.

ego invocavi te quia exaudies me Deus inclina aurem tuam mihi audi eloquium meum

Θαυμαστωσον τα ελεη σου, συ ο σωζων τους ελπιζοντας επι σε εκ των επανισταμενων κατα της δεξιας σου.

mirabilem fac misericordiam tuam salvator sperantium

Φυλαξον με ως κορην οφθαλμου κρυψον με υπο την σκιαν των πτερυγων σου

a resistentibus dexterae tuae custodi me quasi pupillam intus in oculo in umbra alarum tuarum protege me

απ εμπροσθεν των ασεβων των ταλαιπωρουντων με οι εχθροι της ψυχης μου με περιεκυκλωσαν.

a facie impiorum vastantium me inimici mei animam meam circumdederunt

Υπερεπαχυναν το στομα αυτων λαλει υπερηφανα.

adipe suo concluserunt et ore locuti sunt superbe

Τωρα περιεκυκλωσαν τα διαβηματα ημων προσηλωσαν τους οφθαλμους αυτων δια να κρημνισωσιν ημας κατα γης

incedentes adversum me nunc circumdederunt me oculos suos posuerunt declinare in terram

Ως λεων επιθυμων να κατασπαραξη και ως σκυμνος, καθημενος εν αποκρυφοις.

similitudo eius quasi leonis desiderantis praedam et quasi catuli leonis sedentis in absconditis

Αναστηθι, Κυριε προφθασον αυτον, υποσκελισον αυτον ελευθερωσον την ψυχην μου απο του ασεβους, οστις ειναι η ρομφαια σου

surge Domine praeveni faciem eius incurva eum salva animam meam ab impio qui est gladius tuus

Απο ανθρωπων, Κυριε, της χειρος σου απο ανθρωπων του κοσμου, οιτινες λαμβανουσι την μεριδα αυτων εν ταυτη τη ζωη, και των οποιων την κοιλιαν γεμιζεις απο των θησαυρων σου εχορτασαν τους υιους, και αφινουσι τα υπολοιπα αυτων εις τους εγγονους αυτων.

a viris manus tuae Domine qui mortui sunt in profundo quorum pars in vita et quorum de absconditis tuis replesti ventrem qui satiabuntur filiis et dimittent reliquias suas parvulis eorum

Εγω δε εν δικαιοσυνη θελω ιδει το προσωπον σου θελω χορτασθη απο της θεωριας σου, οταν εξεγερθω.

ego in iustitia videbo faciem tuam implebor cum evigilavero similitudine tua