Proverbs 27

Μη καυχασαι εις την αυριον ημεραν διοτι δεν εξευρεις τι θελει γεννησει η ημερα.

ne glorieris in crastinum ignorans quid superventura pariat dies

Ας σε επαινη αλλος και μη το στομα σου ξενος, και μη τα χειλη σου.

laudet te alienus et non os tuum extraneus et non labia tua

Βαρυς ειναι ο λιθος και δυσβαστακτος η αμμος αλλ η οργη του αφρονος ειναι βαρυτερα των δυο.

grave est saxum et onerosa harena sed ira stulti utroque gravior

Ο θυμος ειναι σκληρος και η οργη οξεια αλλα τις δυναται να σταθη εμπροσθεν της ζηλοτυπιας;

ira non habet misericordiam nec erumpens furor et impetum concitati ferre quis poterit

Ο φανερος ελεγχος ειναι καλητερος παρα κρυπτομενη αγαπη

melior est manifesta correptio quam amor absconditus

πληγαι φιλου ειναι πισται φιληματα δε εχθρων πολυαριθμα.

meliora sunt vulnera diligentis quam fraudulenta odientis oscula

Κεχορτασμενη ψυχη αποστρεφεται την κηρηθραν εις δε την πεινασμενην ψυχην παν πικρον φαινεται γλυκυ.

anima saturata calcabit favum anima esuriens et amarum pro dulce sumet

Ως το πτηνον το αποπλανωμενον απο της φωλεας αυτου, ουτως ειναι ο ανθρωπος ο αποπλανωμενος απο του τοπου αυτου.

sicut avis transmigrans de nido suo sic vir qui relinquit locum suum

Τα μυρα και τα θυμιαματα ευφραινουσι την καρδιαν, και η γλυκυτης του φιλου δια της εγκαρδιου συμβουλης.

unguento et variis odoribus delectatur cor et bonis amici consiliis anima dulcoratur

Τον φιλον σου και τον φιλον του πατρος σου μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης εν τη ημερα της συμφορας σου διοτι καλητερον ειναι γειτων πλησιον παρα αδελφος μακραν.

amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris et domum fratris tui ne ingrediaris in die adflictionis tuae melior est vicinus iuxta quam frater procul

Υιε μου, γινου σοφος και ευφραινε την καρδιαν μου, δια να εχω τι να αποκρινωμαι προς τον ονειδιζοντα με.

stude sapientiae fili mi et laetifica cor meum ut possim exprobranti respondere sermonem

Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται οι αφρονες εξακολουθουσι και τιμωρουνται.

astutus videns malum absconditus est parvuli transeuntes sustinuere dispendia

Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον και λαβε ενεχυρον απ αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.

tolle vestimentum eius qui spopondit pro extraneo et pro alienis auferto pignus

Ο εγειρομενος το πρωι και ευλογων μετα μεγαλης φωνης τον πλησιον αυτου θελει λογισθη ως καταρωμενος αυτον.

qui benedicit proximo suo voce grandi de nocte consurgens maledicenti similis erit

Ακαταπαυστον σταξιμον εν ημερα βροχερα, και φιλερις γυνη ειναι ομοια

tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa mulier conparantur

ο κρυπτων αυτην κρυπτει τον ανεμον και το μυρον εν τη δεξια αυτου κρυπτομενον φωναζει.

qui retinet eam quasi qui ventum teneat et oleum dexterae suae vocabit

Ο σιδηρος ακονιζει τον σιδηρον και ο ανθρωπος ακονιζει το προσωπον του φιλου αυτου.

ferrum ferro acuitur et homo exacuit faciem amici sui

Ο φυλαττων την συκην θελει φαγει τον καρπον αυτης και ο φυλαττων τον κυριον αυτου θελει τιμηθη.

qui servat ficum comedet fructus eius et qui custos est domini sui glorificabitur

Καθως εις το υδωρ ανταποκρινεται προσωπον εις προσωπον, ουτω καρδια ανθρωπου εις ανθρωπον.

quomodo in aquis resplendent vultus prospicientium sic corda hominum manifesta sunt prudentibus

Ο αδης και η απωλεια δεν χορταινουσι και οι οφθαλμοι του ανθρωπου δεν χορταινουσιν.

infernus et perditio non replentur similiter et oculi hominum insatiabiles

Ο αργυρος δοκιμαζεται δια του χωνευτηριου και ο χρυσος δια της καμινου ο δε ανθρωπος δια του στοματος των εγκωμιαζοντων αυτον.

quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum sic probatur homo ore laudantis

Και αν κοπανισης δια κοπανου τον αφρονα εν ιγδιω μεταξυ σιτου κοπανιζομενου, η αφροσυνη αυτου δεν θελει χωρισθη απ αυτου.

si contuderis stultum in pila quasi tisanas feriente desuper pilo non auferetur ab eo stultitia eius

Προσεχε να γνωριζης την καταστασιν των ποιμνιων σου, και επιμελου καλως τας αγελας σου

diligenter agnosce vultum pecoris tui tuosque greges considera

Διοτι ο πλουτος δεν μενει διαπαντος ουδε το διαδημα απο γενεας εις γενεαν.

non enim habebis iugiter potestatem sed corona tribuetur in generatione generationum

Ο χορτος βλαστανει και η χλοη αναφαινεται, και τα χορτα των ορεων συναγονται.

aperta sunt prata et apparuerunt herbae virentes et collecta sunt faena de montibus

Τα αρνια ειναι δια τα ενδυματα σου, και οι τραγοι δια την πληρωμην του αγρου.

agni ad vestimentum tuum et hedi agri pretium

Και θελεις εχει αφθονον γαλα αιγων δια την τροφην σου, δια την τροφην του οικου σου και την ζωην των θεραπαινων σου.

sufficiat tibi lac caprarum in cibos tuos in necessaria domus tuae et ad victum ancillis tuis