Lamentations 5

5:1

Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.

recordare Domine quid acciderit nobis intuere et respice obprobrium nostrum

5:2

Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.

hereditas nostra versa est ad alienos domus nostrae ad extraneos

5:3

Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.

pupilli facti sumus absque patre matres nostrae quasi viduae

5:4

Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.

aquam nostram pecunia bibimus ligna nostra pretio conparavimus

5:5

Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.

cervicibus minabamur lassis non dabatur requies

5:6

Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.

Aegypto dedimus manum et Assyriis ut saturaremur pane

5:7

Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.

patres nostri peccaverunt et non sunt et nos iniquitates eorum portavimus

5:8

Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ ημας δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.

servi dominati sunt nostri non fuit qui redimeret de manu eorum

5:9

Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ εμπροσθεν της �ομφαιας της ερημου.

in animabus nostris adferebamus panem nobis a facie gladii in deserto

5:10

Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.

pellis nostra quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis

5:11

Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.

mulieres in Sion humiliaverunt virgines in civitatibus Iuda

5:12

Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.

principes manu suspensi sunt facies senum non erubuerunt

5:13

Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.

adulescentibus inpudice abusi sunt et pueri in ligno corruerunt

5:14

Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.

senes de portis defecerunt iuvenes de choro psallentium

5:15

Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.

defecit gaudium cordis nostri versus est in luctu chorus noster

5:16

Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.

cecidit corona capitis nostri vae nobis quia peccavimus

5:17

Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.

propterea maestum factum est cor nostrum ideo contenebrati sunt oculi nostri

5:18

Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.

propter montem Sion quia disperiit vulpes ambulaverunt in eo

5:19

Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.

tu autem Domine in aeternum permanebis solium tuum in generatione et generatione

5:20

Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;

quare in perpetuum oblivisceris nostri derelinques nos in longitudinem dierum

5:21

Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.

converte nos Domine ad te et convertemur innova dies nostros sicut a principio

5:22

Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;

sed proiciens reppulisti nos iratus es contra nos vehementer