Job 35

Και επανελαβεν ο Ελιου και ειπε

igitur Heliu haec rursum locutus est

Στοχαζεσαι οτι ειναι ορθον τουτο, το οποιον ειπας, Ειμαι δικαιοτερος του Θεου;

numquid aequa tibi videtur tua cogitatio ut diceres iustior Deo sum

Διοτι ειπας, Τις ωφελεια θελει εισθαι εις σε; Τι κερδος θελω λαβει εκ τουτου μαλλον παρα εκ της αμαρτιας μου;

dixisti enim non tibi placet quod rectum est vel quid tibi proderit si ego peccavero

Εγω θελω αποκριθη προς σε και προς τους φιλους σου μετα σου.

itaque ego respondebo sermonibus tuis et amicis tuis tecum

Αναβλεψον εις τους ουρανους και ιδε και θεωρησον τα νεφη, ποσον υψηλοτερα σου ειναι.

suspice caelum et intuere et contemplare aethera quod altior te sit

Εαν αμαρτανης, τι πραττεις κατ αυτου; η αν αι παραβασεις σου πολλαπλασιασθωσι, τι κατορθονεις κατ αυτου;

si peccaveris quid ei nocebis et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae quid facies contra eum

Εαν ησαι δικαιος, τι θελεις δωσει εις αυτον; η τι θελει λαβει εκ της χειρος σου;

porro si iuste egeris quid donabis ei aut quid de manu tua accipiet

Η ασεβεια σου δυναται να βλαψη ανθρωπον ως σε και η δικαιοσυνη σου δυναται να ωφεληση υιον ανθρωπου.

homini qui similis tui est nocebit impietas tua et filium hominis adiuvabit iustitia tua

Εκ του πληθους των καταθλιβοντων καταβοωσι κραυγαζουσιν ενεκεν του βραχιονος των ισχυρων

propter multitudinem calumniatorum clamabunt et heiulabunt propter vim brachii tyrannorum

Αλλ ουδεις λεγει, που ειναι ο Θεος ο Ποιητης μου, οστις διδει ασματα εις την νυκτα,

et non dixit ubi est Deus qui fecit me qui dedit carmina in nocte

Οστις συνετιζει ημας υπερ τα κτηνη της γης, και σοφιζει ημας υπερ τα πετεινα του ουρανου;

qui docet nos super iumenta terrae et super volucres caeli erudit nos

Εκει βοωσι δια την υπερηφανιαν των πονηρων, δεν θελει ομως αποκριθη.

ibi clamabunt et non exaudiet propter superbiam malorum

Ο Θεος βεβαιως δεν θελει εισακουσει της ματαιολογιας, ουδε θελει επιβλεψει ο Παντοδυναμος εις αυτην

non ergo frustra audiet Deus et Omnipotens singulorum causas intuebitur

ποσον ολιγωτερον οταν συ λεγης, οτι δεν θελεις ιδει αυτον η κρισις ομως ειναι ενωπιον αυτου οθεν εχε το θαρρος σου επ αυτον.

etiam cum dixeris non considerat iudicare coram eo et expecta eum

Αλλα τωρα, επειδη δεν επεσκεφθη εν τω θυμω αυτου και δεν παρετηρησε μετα μεγαλης αυστηροτητος,

nunc enim non infert furorem suum nec ulciscitur scelus valde

δια τουτο ο Ιωβ ανοιγει το στομα αυτου ματαιως επισωρευει λογους εν αγνωσια.

ergo Iob frustra aperit os suum et absque scientia verba multiplicat