Job 33

Δια τουτο, Ιωβ, ακουσον τωρα τας ομιλιας μου, και ακροασθητι παντας τους λογους μου.

audi igitur Iob eloquia mea et omnes sermones meos ausculta

Ιδου, τωρα ηνοιξα το στομα μου η γλωσσα μου λαλει εν τω στοματι μου.

ecce aperui os meum loquatur lingua mea in faucibus meis

Οι λογοι μου θελουσιν εισθαι κατα την ευθυτητα της καρδιας μου και τα χειλη μου θελουσι προφερει γνωσιν καθαραν.

simplici corde meo sermones mei et sententiam labia mea puram loquentur

Το Πνευμα του Θεου με εκαμε και η πνοη του Παντοδυναμου με εζωοποιησεν.

spiritus Dei fecit me et spiraculum Omnipotentis vivificavit me

Εαν δυνασαι, αποκριθητι μοι παραταχθητι εμπροσθεν μου στηθι.

si potes responde mihi et adversus faciem meam consiste

Ιδου, εγω ειμαι κατα τον λογον σου απο μερους του Θεου εκ πηλου ειμαι και εγω μεμορφωμενος.

ecce et me sicut et te fecit Deus et de eodem luto ego quoque formatus sum

Ιδου, ο τρομος μου δεν θελει σε ταραξει, ουδε η χειρ μου θελει εισθαι βαρεια επι σε.

verumtamen miraculum meum non te terreat et eloquentia mea non sit tibi gravis

Συ τωοντι ειπας εις τα ωτα μου, και ηκουσα την φωνην των λογων σου,

dixisti ergo in auribus meis et vocem verborum audivi

Ειμαι καθαρος χωρις αμαρτιας ειμαι αθωος και ανομια δεν υπαρχει εν εμοι

mundus sum ego absque delicto inmaculatus et non est iniquitas in me

ιδου, ευρισκει αφορμας εναντιον μου με νομιζει εχθρον αυτου

quia querellas in me repperit ideo arbitratus est me inimicum sibi

βαλλει τους ποδας μου εν τω ξυλω παραφυλαττει πασας τας οδους μου.

posuit in nervo pedes meos custodivit omnes semitas meas

Ιδου, κατα τουτο δεν εισαι δικαιος θελω αποκριθη προς σε, διοτι ο Θεος ειναι μεγαλητερος του ανθρωπου.

hoc est ergo in quo non es iustificatus respondebo tibi quia maior sit Deus homine

Δια τι αντιμαχεσαι προς αυτον; διοτι δεν διδει λογον περι ουδεμιας των πραξεων αυτου.

adversum eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi

Διοτι ο Θεος λαλει απαξ και δις, αλλ ο ανθρωπος δεν προσεχει.

semel loquitur Deus et secundo id ipsum non repetit

Εν ενυπνιω, εν ορασει νυκτερινη, οτε βαθυς υπνος πιπτει επι τους ανθρωπους, οτε υπνωττουσιν επι της κλινης

per somnium in visione nocturna quando inruit sopor super homines et dormiunt in lectulo

τοτε ανοιγει τα ωτα των ανθρωπων, και επισφραγιζει την προς αυτους νουθεσιαν

tunc aperit aures virorum et erudiens eos instruit disciplinam

δια να αποστρεψη τον ανθρωπον απο των πραξεων αυτου και να εκβαλη την υπερηφανιαν εκ του ανθρωπου.

ut avertat hominem ab his quae facit et liberet eum de superbia

Προλαμβανει την ψυχην αυτου απο του λακκου και την ζωην αυτου απο του να διαπερασθη υπο ρομφαιας.

eruens animam eius a corruptione et vitam illius ut non transeat in gladium

Παλιν, τιμωρειται με πονους επι της κλινης αυτου, και το πληθος των οστεων αυτου με δυνατους πονους

increpat quoque per dolorem in lectulo et omnia ossa eius marcescere facit

ωστε η ζωη αυτου αποστρεφεται τον αρτον και η ψυχη αυτου το επιθυμητον φαγητον

abominabilis ei fit in vita sua panis et animae illius cibus ante desiderabilis

η σαρξ αυτου αναλισκεται, ωστε δεν φαινεται, και τα οστα αυτου τα αφανη εξεχουσιν

tabescet caro eius et ossa quae tecta fuerant nudabuntur

η δε ψυχη αυτου πλησιαζει εις τον λακκον και η ζωη αυτου εις τους φονευτας.

adpropinquabit corruptioni anima eius et vita illius mortiferis

Εαν ηναι μηνυτης μετ αυτου η ερμηνευτης, εις μεταξυ χιλιων, δια να αναγγειλη προς τον ανθρωπον την ευθυτητα αυτου

si fuerit pro eo angelus loquens unum de milibus ut adnuntiet hominis aequitatem

τοτε θελει εισθαι ιλεως εις αυτον και θελει ειπει, Λυτρωσον αυτον απο του να καταβη εις τον λακκον εγω ευρηκα εξιλασμον.

miserebitur eius et dicet libera eum et non descendat in corruptionem inveni in quo ei propitier

Η σαρξ αυτου θελει εισθαι ανθηροτερα νηπιου θελει επιστρεψει εις τας ημερας της νεοτητος αυτου

consumpta est caro eius a suppliciis revertatur ad dies adulescentiae suae

θελει δεηθη του Θεου και θελει ευνοησει προς αυτον και θελει βλεπει το προσωπον αυτου εν χαρα και θελει αποδωσει εις τον ανθρωπον την δικαιοσυνην αυτου.

deprecabitur Deum et placabilis ei erit et videbit faciem eius in iubilo et reddet homini iustitiam suam

Θελει βλεπει προς τους ανθρωπους και θελει λεγει, Ημαρτησα και διεστρεψα το ορθον, και δεν με ωφελησεν

respiciet homines et dicet peccavi et vere deliqui et ut eram dignus non recepi

αλλ αυτος ελυτρωσε την ψυχην μου απο του να υπαγη εις τον λακκον και η ζωη μου θελει ιδει το φως.

liberavit animam suam ne pergeret in interitum sed vivens lucem videret

Ιδου, παντα ταυτα εργαζεται ο Θεος δις και τρις μετα του ανθρωπου,

ecce haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos

δια να αποστρεψη την ψυχην αυτου απο του λακκου, ωστε να φωτισθη εν τω φωτι των ζωντων.

ut revocet animas eorum a corruptione et inluminet luce viventium

Προσεχε, Ιωβ, ακουσον μου σιωπα, και εγω θελω λαλησει.

adtende Iob et audi me et tace dum ego loquar

Εαν εχης τι να ειπης, αποκριθητι μοι λαλησον, διοτι επιθυμω να δικαιωθης.

si autem habes quod loquaris responde mihi loquere volo enim te apparere iustum

Ει δε μη, συ ακουσον μου σιωπα και θελω σε διδαξει σοφιαν.

quod si non habes audi me tace et docebo te sapientiam