Job 15

Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν

respondens autem Eliphaz Themanites dixit

Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;

numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens et implebit ardore stomachum suum

Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;

arguis verbis eum qui non est aequalis tui et loqueris quod tibi non expedit

Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.

quantum in te est evacuasti timorem et tulisti preces coram Deo

Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.

docuit enim iniquitas tua os tuum et imitaris linguam blasphemantium

Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.

condemnabit te os tuum et non ego et labia tua respondebunt tibi

Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;

numquid primus homo tu natus es et ante colles formatus

Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;

numquid consilium Dei audisti et inferior te erit eius sapientia

Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;

quid nosti quod ignoremus quid intellegis quod nesciamus

Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.

et senes et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui

Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;

numquid grande est ut consoletur te Deus sed verba tua prava hoc prohibent

Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,

quid te elevat cor tuum et quasi magna cogitans adtonitos habes oculos

ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;

quid tumet contra Deum spiritus tuus ut proferas de ore huiuscemodi sermones

Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;

quid est homo ut inmaculatus sit et ut iustus appareat natus de muliere

Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου

ecce inter sanctos eius nemo inmutabilis et caeli non sunt mundi in conspectu eius

ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;

quanto magis abominabilis et inutilis homo qui bibit quasi aquas iniquitatem

Εγω θελω σε διδαξει ακουσον μου τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,

ostendam tibi audi me quod vidi narrabo tibi

το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν

sapientes confitentur et non abscondunt patres suos

εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.

quibus solis data est terra et non transibit alienus per eos

Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.

cunctis diebus suis impius superbit et numerus annorum incertus est tyrannidis eius

Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ αυτον ο εξολοθρευτης.

sonitus terroris semper in auribus illius et cum pax sit ille insidias suspicatur

Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.

non credit quod reverti possit de tenebris circumspectans undique gladium

Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.

cum se moverit ad quaerendum panem novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies

Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον θελουσιν υπερισχυσει κατ αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος

terrebit eum tribulatio et angustia vallabit eum sicut regem qui praeparatur ad proelium

διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου

tetendit enim adversus Deum manum suam et contra Omnipotentem roboratus est

ωρμησε κατ αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου

cucurrit adversus eum erecto collo et pingui cervice armatus est

διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου

operuit faciem eius crassitudo et de lateribus eius arvina dependet

και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.

habitavit in civitatibus desolatis et in domibus desertis quae in tumulos sunt redactae

δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.

non ditabitur nec perseverabit substantia eius nec mittet in terra radicem suam

Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.

non recedet de tenebris ramos eius arefaciet flamma et auferetur spiritu oris sui

Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.

non credat frustra errore deceptus quod aliquo pretio redimendus sit

Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.

antequam dies eius impleantur peribit et manus eius arescet

Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.

laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius et quasi oliva proiciens florem suum

Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.

congregatio enim hypocritae sterilis et ignis devorabit tabernacula eorum qui munera libenter accipiunt

Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.

concepit dolorem et peperit iniquitatem et uterus eius praeparat dolos