Deuteronomy 6

Και αυται ειναι αι εντολαι, τα διαταγματα και αι κρισεις, οσας προσεταξε Κυριος ο Θεος σας να σας διδαξω, δια να καμνητε αυτας εν τη γη, εις την οποιαν εισερχεσθε δια να κληρονομησητε αυτην

haec sunt praecepta et caerimoniae atque iudicia quae mandavit Dominus Deus vester ut docerem vos et faciatis ea in terra ad quam transgredimini possidendam

δια να φοβησαι Κυριον τον Θεον σου, ωστε να φυλαττης παντα τα διαταγματα αυτου και τας εντολας αυτου, τας οποιας εγω σε προσταζω, συ και ο υιος σου και ο υιος του υιου σου, πασας τας ημερας της ζωης σου και δια να μακροημερευσης.

ut timeas Dominum Deum tuum et custodias omnia mandata et praecepta eius quae ego praecipio tibi et filiis ac nepotibus tuis cunctis diebus vitae tuae ut prolongentur dies tui

Ακουσον λοιπον, Ισραηλ, και προσεχε να καμνης αυτα, δια να ευημερης και δια να πληθυνθητε σφοδρα, καθως Κυριος ο Θεος των πατερων σου υπεσχεθη εις σε, εν τη γη ητις ρεει γαλα και μελι.

audi Israhel et observa ut facias et bene sit tibi et multipliceris amplius sicut pollicitus est Dominus Deus patrum tuorum tibi terram lacte et melle manantem

Ακουε, Ισραηλ Κυριος ο Θεος ημων ειναι εις Κυριος.

audi Israhel Dominus Deus noster Dominus unus est

Και θελεις αγαπα Κυριον τον Θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της δυναμεως σου.

diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex tota fortitudine tua

Και ουτοι οι λογοι, τους οποιους εγω σε προσταζω σημερον, θελουσι εισθαι εν τη καρδια σου

eruntque verba haec quae ego praecipio tibi hodie in corde tuo

και θελεις διδασκει αυτους επιμελως εις τα τεκνα σου, και περι αυτων θελεις ομιλει καθημενος εν τη οικια σου και περιπατων εν τη οδω και πλαγιαζων και εγειρομενος.

et narrabis ea filiis tuis et meditaberis sedens in domo tua et ambulans in itinere dormiens atque consurgens

Και θελεις δεσει αυτους δια σημειον επι της χειρος σου και θελουσιν εισθαι ως προμετωπιδια μεταξυ των οφθαλμων σου.

et ligabis ea quasi signum in manu tua eruntque et movebuntur inter oculos tuos

Και θελεις γραψει αυτους επι τους παραστατας της οικιας σου και επι τας πυλας σου.

scribesque ea in limine et ostiis domus tuae

Και οταν Κυριος ο Θεος σου σε φερη εις την γην, την οποιαν ωμοσε προς τους πατερας σου, προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ, δια να δωση εις σε πολεις μεγαλας και καλας, τας οποιας δεν εκτισας,

cumque introduxerit te Dominus Deus tuus in terram pro qua iuravit patribus tuis Abraham Isaac et Iacob et dederit tibi civitates magnas et optimas quas non aedificasti

και οικιας πληρεις παντων των αγαθων, τας οποιας δεν εγεμισας, και φρεατα ηνοιγμενα, τα οποια δεν ηνοιξας, αμπελωνας και ελαιωνας, τους οποιους δεν εφυτευσας αφου φαγης και χορτασης,

domos plenas cunctarum opum quas non extruxisti cisternas quas non fodisti vineta et oliveta quae non plantasti

προσεχε εις σεαυτον, μηποτε λησμονησης τον Κυριον, οστις σε εξηγαγεν εκ γης Αιγυπτου, εξ οικου δουλειας.

et comederis et saturatus fueris

Κυριον τον Θεον σου θελεις φοβεισθαι και αυτον θελεις λατρευει και εις το ονομα αυτου θελεις ομνυει.

cave diligenter ne obliviscaris Domini qui eduxit te de terra Aegypti de domo servitutis Dominum Deum tuum timebis et ipsi servies ac per nomen illius iurabis

Δεν θελετε υπαγει κατοπιν αλλων θεων, εκ των θεων των εθνων των περικυκλουντων υμας,

non ibitis post deos alienos cunctarum gentium quae in circuitu vestro sunt

διοτι Κυριος ο Θεος σου ειναι Θεος ζηλοτυπος εν μεσω σου, δια να μη εξαφη ο θυμος Κυριου του Θεου σου εναντιον σου και σε εξολοθρευση απο προσωπου της γης.

quoniam Deus aemulator Dominus Deus tuus in medio tui nequando irascatur furor Domini Dei tui contra te et auferat te de superficie terrae

Δεν θελετε πειρασει Κυριον τον Θεον σας, καθως επειρασατε εν Μασσα.

non temptabis Dominum Deum tuum sicut temptasti in loco temptationis

Θελετε φυλαττει επιμελως τας εντολας Κυριου του Θεου υμων και τα μαρτυρια αυτου και τα διαταγματα αυτου, τα οποια προσεταξεν εις σε.

custodi praecepta Domini Dei tui ac testimonia et caerimonias quas praecepit tibi

Και θελεις καμνει το ευθες και το αγαθον ενωπιον του Κυριου δια να ευημερης και δια να εισελθης και κληρονομησης την γην την αγαθην, την οποιαν ο Κυριος ωμοσε προς τους πατερας σου

et fac quod placitum est et bonum in conspectu Domini ut bene sit tibi et ingressus possideas terram optimam de qua iuravit Dominus patribus tuis

δια να εκδιωξη παντας τους εχθρους σου απ εμπροσθεν σου, καθως ελαλησε Κυριος.

ut deleret omnes inimicos tuos coram te sicut locutus est

Οταν ο υιος σου σε ερωτηση εις το μετα ταυτα, λεγων, Τι δηλουσι τα μαρτυρια και τα διαταγματα και αι κρισεις, τας οποιας Κυριος ο Θεος ημων σας προσεταξε;

cum interrogaverit te filius tuus cras dicens quid sibi volunt testimonia haec et caerimoniae atque iudicia quae praecepit Dominus Deus noster nobis

Τοτε θελεις ειπει προς τον υιον σου, Δουλοι ημεθα του Φαραω εν Αιγυπτω, και ο Κυριος εξηγαγεν ημας εξ Αιγυπτου εν χειρι κραταια

dices ei servi eramus Pharaonis in Aegypto et eduxit nos Dominus de Aegypto in manu forti

και εδειξεν ο Κυριος σημεια και τερατα, μεγαλα και δεινα, επι την Αιγυπτον, επι τον Φαραω και επι παντα τον οικον αυτου, ενωπιον των οφθαλμων ημων

fecitque signa atque prodigia magna et pessima in Aegypto contra Pharaonem et omnem domum illius in conspectu nostro

και εξηγαγεν ημας εκειθεν, δια να εισαγαγη ημας και να δωση εις ημας την γην, την οποιαν ωμοσε προς τους πατερας ημων

et eduxit nos inde ut introductis daret terram super qua iuravit patribus nostris

και προσεταξεν εις ημας ο Κυριος να καμνωμεν παντα τα διαταγματα ταυτα, να φοβωμεθα Κυριον τον Θεον ημων, δια να ευημερωμεν παντοτε, δια να φυλαττη ημας ζωντας, καθως την σημερον ημεραν

praecepitque nobis Dominus ut faciamus omnia legitima haec et timeamus Dominum Deum nostrum et bene sit nobis cunctis diebus vitae nostrae sicut est hodie

και θελει εισθαι δικαιοσυνη εις ημας, εαν προσεχωμεν να πραττωμεν πασας τας εντολας ταυτας ενωπιον Κυριου του Θεου ημων, καθως προσεταξεν εις ημας.

eritque nostri misericors si custodierimus et fecerimus omnia praecepta eius coram Domino Deo nostro sicut mandavit nobis