II Corinthians 8

Γνωστοποιουμεν δε εις εσας, αδελφοι, την χαριν του Θεου την δεδομενην εις τας εκκλησιας της Μακεδονιας,

notam autem facimus vobis fratres gratiam Dei quae data est in ecclesiis Macedoniae

οτι η περισσεια της χαρας αυτων, ενω εδοκιμαζον μεγαλην θλιψιν, και η βαθεια πτωχεια αυτων ανεδειξαν εκ περισσου τον πλουτον της ελευθεροτητος αυτων

quod in multo experimento tribulationis abundantia gaudii ipsorum et altissima paupertas eorum abundavit in divitias simplicitatis eorum

διοτι υπηρξαν κατα δυναμιν, μαρτυρω τουτο, και υπερ δυναμιν αυτοπροαιρετοι,

quia secundum virtutem testimonium illis reddo et supra virtutem voluntarii fuerunt

παρακαλουντες ημας μετα πολλης παρακλησεως να δεχθωμεν την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους,

cum multa exhortatione obsecrantes nos gratiam et communicationem ministerii quod fit in sanctos

και ουχι μονον καθως ηλπισαμεν, αλλ εαυτους εδωκαν πρωτον εις τον Κυριον και εις ημας δια θεληματος του Θεου,

et non sicut speravimus sed semet ipsos dederunt primum Domino deinde nobis per voluntatem Dei

ωστε παρεκαλεσαμεν τον Τιτον, καθως ηρχισεν, ουτω και να τελειωση προς εσας και την χαριν ταυτην.

ita ut rogaremus Titum ut quemadmodum coepit ita et perficiat in vos etiam gratiam istam

Καθως λοιπον περισσευετε εν παντι, εν πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και της προς ημας αγαπης σας, ουτω σπουδασατε να περισσευσητε και εν ταυτη τη χαριτι.

sed sicut in omnibus abundatis fide et sermone et scientia et omni sollicitudine et caritate vestra in nos ut et in hac gratia abundetis

Δεν λεγω τουτο κατ επιταγην, αλλα δια να δοκιμασω δια της σπουδης των αλλων και την γνησιοτητα της αγαπης σας

non quasi imperans dico sed per aliorum sollicitudinem etiam vestrae caritatis ingenitum bonum conprobans

διοτι εξευρετε την χαριν του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, οτι πλουσιος ων επτωχευσε δια σας, δια να πλουτησητε σεις με την πτωχειαν εκεινου.

scitis enim gratiam Domini nostri Iesu Christi quoniam propter vos egenus factus est cum esset dives ut illius inopia vos divites essetis

Και εις τουτο γνωμην διδω διοτι τουτο συμφερει εις εσας, οιτινες ηρχισατε απο περυσιν ουχι μονον το να καμητε, αλλα και το να θελητε

et consilium in hoc do hoc enim vobis utile est qui non solum facere sed et velle coepistis ab anno priore

τωρα δε τελειωσατε και το να καμητε, ωστε καθως υπηρξεν η προθυμια του θελειν, ουτω να υπαρχη και το τελειωσαι αφ οσα εχετε.

nunc vero et facto perficite ut quemadmodum promptus est animus voluntatis ita sit et perficiendi ex eo quod habetis

Διοτι εαν προυπαρχη η προθυμια, ειναι τις ευπροσδεκτος καθ οσα εχει, ουχι καθ οσα δεν εχει.

si enim voluntas prompta est secundum id quod habet accepta est non secundum quod non habet

Επειδη δεν θελω να ηναι εις αλλους ανεσις, εις εσας δε στενοχωρια

non enim ut aliis sit remissio vobis autem tribulatio sed ex aequalitate

αλλα να γεινη εν ισοτητι, ωστε εν τω παροντι καιρω το περισσευμα σας να αναπληρωση την στερησιν εκεινων, δια να χρησιμευση και το περισσευμα εκεινων εις την στερησιν σας, ωστε να γεινη ισοτης,

in praesenti tempore vestra abundantia illorum inopiam suppleat ut et illorum abundantia vestrae inopiae sit supplementum ut fiat aequalitas sicut scriptum est

καθως ειναι γεγραμμενον Οστις ειχε συναξει πολυ δεν ελαμβανε πλειοτερον, και οστις ολιγον δεν ελαμβανεν ολιγωτερον.

qui multum non abundavit et qui modicum non minoravit

Χαρις δε εις τον Θεον τον διδοντα εις την καρδιαν του Τιτου την αυτην σπουδην δια σας,

gratias autem Deo qui dedit eandem sollicitudinem pro vobis in corde Titi

διοτι την μεν προτροπην εδεχθη, προθυμοτερος δε ων ανεχωρησε προς εσας αυτοπροαιρετος.

quoniam exhortationem quidem suscepit sed cum sollicitior esset sua voluntate profectus est ad vos

Επεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον, του οποιου ο εν τω ευαγγελιω επαινος γινεται κατα πασας τας εκκλησιας

misimus etiam cum illo fratrem cuius laus est in evangelio per omnes ecclesias

και ουχι μονον τουτο, αλλα και εψηφισθη υπο των εκκλησιων συνοδοιπορος ημων μετα της δωρεας ταυτης της διακονουμενης υφ ημων προς την δοξαν αυτου του Κυριου και προς ενδειξιν της προθυμιας σας

non solum autem sed et ordinatus ab ecclesiis comes peregrinationis nostrae in hac gratia quae ministratur a nobis ad Domini gloriam et destinatam voluntatem nostram

φοβουμενοι τουτο, μη προσαψη τις εις ημας μωμον εν τη αφθονια ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων,

devitantes hoc ne quis nos vituperet in hac plenitudine quae ministratur a nobis

προνοουντες τα καλα ουχι μονον ενωπιον του Κυριου, αλλα και ενωπιον των ανθρωπων.

providemus enim bona non solum coram Deo sed etiam coram hominibus

Επεμψαμεν δε μετ αυτων τον αδελφον ημων, τον οποιον πολλακις εδοκιμασαμεν εν πολλοις οτι ειναι προθυμος, τωρα δε πολυ προθυμοτερος δια την πολλην πεποιθησιν την προς εσας.

misimus autem cum illis et fratrem nostrum quem probavimus in multis saepe sollicitum esse nunc autem multo sollicitiorem confidentia multa in vos

Οσον μεν περι Τιτου, ειναι κοινωνος εμου και εις εσας συνεργος οσον δε περι των αδελφων ημων, ειναι αποστολοι των εκκλησιων, δοξα Χριστου.

sive pro Tito qui est socius meus et in vos adiutor sive fratres nostri apostoli ecclesiarum gloriae Christi

Την ενδειξιν λοιπον της αγαπης σας και της καυχησεως ημων την οποιαν εχομεν δια σας, δειξατε προς αυτους και ενωπιον των εκκλησιων.

ostensionem ergo quae est caritatis vestrae et nostrae gloriae pro vobis in illos ostendite in faciem ecclesiarum