I Thessalonians 4

Οθεν του λοιπου, αδελφοι, σας παρακαλουμεν και σας προτρεπομεν δια του Κυριου Ιησου, καθως παρελαβετε παρ ημων το πως πρεπει να περιπατητε και να αρεσκητε εις τον Θεον, ουτω να περισσευητε εις το μαλλον
de cetero ergo fratres rogamus vos et obsecramus in Domino Iesu ut quemadmodum accepistis a nobis quomodo vos oporteat ambulare et placere Deo sicut et ambulatis ut abundetis magis
διοτι εξευρετε ποιας παραγγελιας εδωκαμεν εις εσας δια του Κυριου Ιησου.
scitis enim quae praecepta dederimus vobis per Dominum Iesum
Επειδη τουτο ειναι το θελημα του Θεου, ο αγιασμος σας, να απεχησθε απο της πορνειας,
haec est enim voluntas Dei sanctificatio vestra
να εξευρη εκαστος υμων να κρατη το εαυτου σκευος εν αγιασμω και τιμη,
ut abstineatis vos a fornicatione ut sciat unusquisque vestrum suum vas possidere in sanctificatione et honore
ουχι εις παθος επιθυμιας καθως και τα εθνη τα μη γνωριζοντα τον Θεον,
non in passione desiderii sicut et gentes quae ignorant Deum
να μη υπερβαινη τις και αδικη τον αδελφον αυτου εις το πραγμα τουτο, διοτι ο Θεος ειναι εκδικητης δια παντα ταυτα, καθως και σας προειπομεν και δια μαρτυριων εβεβαιωσαμεν.
ut ne quis supergrediatur neque circumveniat in negotio fratrem suum quoniam vindex est Dominus de his omnibus sicut et praediximus vobis et testificati sumus
Διοτι ο Θεος δεν εκαλεσεν ημας προς ακαθαρσιαν, αλλα προς αγιασμον.
non enim vocavit nos Deus in inmunditia sed in sanctificatione
Οθεν ο αθετων ταυτα δεν αθετει ανθρωπον, αλλα τον Θεον, οστις και εδωκε το Πνευμα αυτου το Αγιον εις ημας.
itaque qui spernit non hominem spernit sed Deum qui etiam dedit Spiritum suum Sanctum in vobis
Περι δε της φιλαδελφιας δεν εχετε χρειαν να σας γραφω διοτι σεις αυτοι εισθε θεοδιδακτοι εις το να αγαπατε αλληλους
de caritate autem fraternitatis non necesse habemus scribere vobis ipsi enim vos a Deo didicistis ut diligatis invicem
επειδη και πραττετε αυτο εις παντας τους αδελφους τους καθ ολην την Μακεδονιαν. Σας παρακαλουμεν δε, αδελφοι, να περισσευητε κατα τουτο επι το μαλλον
etenim facitis illud in omnes fratres in universa Macedonia rogamus autem vos fratres ut abundetis magis
και να φιλοτιμησθε εις το να ησυχαζητε και να καταγινησθε εις τα ιδια και να εργαζησθε με τας ιδιας υμων χειρας, καθως σας παρηγγειλαμεν,
et operam detis ut quieti sitis et ut vestrum negotium agatis et operemini manibus vestris sicut praecepimus vobis
δια να περιπατητε με ευσχημοσυνην προς τους εξω και να μη εχητε χρειαν μηδενος.
et ut honeste ambuletis ad eos qui foris sunt et nullius aliquid desideretis
Δεν θελω δε να αγνοητε, αδελφοι, περι των κεκοιμημενων, δια να μη λυπησθε καθως και οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα.
nolumus autem vos ignorare fratres de dormientibus ut non contristemini sicut et ceteri qui spem non habent
Διοτι εαν πιστευωμεν οτι ο Ιησους απεθανε και ανεστη, ουτω και ο Θεος τους κοιμηθεντας δια του Ιησου θελει φερει μετ αυτου.
si enim credimus quod Iesus mortuus est et resurrexit ita et Deus eos qui dormierunt per Iesum adducet cum eo
Διοτι τουτο σας λεγομεν δια του λογου του Κυριου, οτι ημεις οι ζωντες, οσοι απομενομεν εις την παρουσιαν του Κυριου, δεν θελομεν προλαβει τους κοιμηθεντας
hoc enim vobis dicimus in verbo Domini quia nos qui vivimus qui residui sumus in adventum Domini non praeveniemus eos qui dormierunt
επειδη αυτος ο Κυριος θελει καταβη απ ουρανου με κελευσμα, με φωνην αρχαγγελου και με σαλπιγγα Θεου, και οι αποθανοντες εν Χριστω θελουσιν αναστηθη πρωτον,
quoniam ipse Dominus in iussu et in voce archangeli et in tuba Dei descendet de caelo et mortui qui in Christo sunt resurgent primi
επειτα ημεις οι ζωντες οσοι απομενομεν θελομεν αρπαχθη μετ αυτων εν νεφελαις εις απαντησιν του Κυριου εις τον αερα, και ουτω θελομεν εισθαι παντοτε μετα του Κυριου.
deinde nos qui vivimus qui relinquimur simul rapiemur cum illis in nubibus obviam Domino in aera et sic semper cum Domino erimus
Λοιπον παρηγορειτε αλληλους με τους λογους τουτους.
itaque consolamini invicem in verbis istis