Psalms 94

Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.
Бог помсти Господь, Бог помсти з'явився,
Υψωθητι, Κριτα της γης αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.
піднесися, о Судде землі, бундючним заплату віддай!
Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;
Аж доки безбожні, о Господи, аж доки безбожні втішатися будуть?
Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;
Доки будуть верзти, говорити бундючно, доки будуть пишатись злочинці?
Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.
Вони тиснуть народ Твій, о Господи, а спадок Твій вони мучать...
Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.
Вдову та чужинця вбивають вони, і мордують сиріт
Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.
та й говорять: Не бачить Господь, і не завважить Бог Яковів...
Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;
Зрозумійте це ви, нерозумні в народі, а ви, убогі на розум, коли наберетеся глузду?
Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;
Хіба Той, що ухо щепив, чи Він не почує? Хіба Той, що око створив, чи Він не побачить?
Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;
Хіба Той, що карає народи, чи Він не скартає, Він, що навчає людину знання?
Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.
Господь знає всі людські думки, що марнота вони!
Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον
Блаженний той муж, що його Ти караєш, о Господи, і з Закону Свого навчаєш його,
δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.
щоб його заспокоїти від лиходення, аж поки не викопана буде яма безбожному,
Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.
бо Господь не опустить народу Свого, а спадку Свого не полишить,
Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.
бо до праведности суд повернеться, а за ним всі невинного серця!
Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;
Хто встане зо мною навпроти злостивих, хто встане зо мною навпроти злочинців?
Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.
Коли б не Господь мені в поміч, то душа моя трохи була б не лягла в царство смерти!...
Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.
Коли я кажу: Похитнулась нога моя, то, Господи, милість Твоя підпирає мене!
Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.
Коли мої думки болючі в нутрі моїм множаться, то розради Твої веселять мою душу!
Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;
Чи престол беззаконня з Тобою з'єднається, той, що гріх учиняє над право?
Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.
Збираються проти душі справедливого, і чисту кров винуватять.
Αλλ ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.
і Господь став для мене твердинею, і мій Бог став за скелю притулку мого,
Και θελει επιστρεψει επ αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.
і Він їхню силу на них повернув, і злом їхнім їх нищить, їх нищить Господь, Бог наш!