Proverbs 13

Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.
Син мудрий приймає картання від батька, а насмішник докору не слухає.
Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.
З плоду уст чоловік споживає добро, а жадоба зрадливих насильство.
Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.
Хто уста свої стереже, той душу свою береже, а хто губи свої розпускає, на того погибіль.
Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.
Пожадає душа лінюха, та даремно, душа ж роботящих насититься.
Ο δικαιος μισει λογον ψευδη ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.
Ненавидить праведний слово брехливе, безбожний же чинить лихе, і себе засоромлює.
Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.
Праведність оберігає невинного на дорозі його, а безбожність погублює грішника.
Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.
Дехто вдає багача, хоч нічого не має, а дехто вдає бідака, хоч маєток великий у нього.
Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.
Викуп за душу людини багатство її, а вбогий й докору не чує.
Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
Світло праведних весело світить, а світильник безбожних погасне.
Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.
Тільки сварка пихою зчиняється, а мудрість із тими, хто радиться.
Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.
Багатство, заскоро здобуте, поменшується, хто ж збирає помалу примножує.
Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.
Задовга надія недуга для серця, а бажання, що сповнюється, це дерево життя.
Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.
Хто погорджує словом Господнім, той шкодить собі, хто ж страх має до заповіді, тому надолужиться.
Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
Наука премудрого криниця життя, щоб віддалитися від пасток смерти.
Συνεσις αγαθη διδει χαριν η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.
Добрий розум приносить приємність, а дорога зрадливих погуба для них.
Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.
Кожен розумний за мудрістю робить, а безумний глупоту показує.
Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.
Безбожний посол у нещастя впаде, а вірний посол немов лік.
Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.
Хто ламає поуку убозтво та ганьба тому, а хто береже осторогу шанований він.
Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.
Виконане побажання приємне душі, а вступитись від зла то огида безумним.
Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.
Хто з мудрими ходить, той мудрим стає, а хто товаришує з безумним, той лиха набуде.
Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.
Грішників зло доганяє, а праведним Бог надолужить добром.
Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.
Добрий лишає спадок і онукам, маєток же грішника схований буде для праведного.
Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων τινες δε δι ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.
Убогому буде багато поживи і з поля невправного, та деякі гинуть з безправ'я.
Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου αλλ ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.
Хто стримує різку свою, той ненавидить сина свого, хто ж кохає його, той шукає для нього картання.
Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.
Праведний їсть, скільки схоче душа, живіт же безбожників завсіди брак відчуває.