Psalms 147

Αινειτε τον Κυριον διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.

RAB’be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız’ı ilahilerle övmek! O’na övgü yaraşır.

Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.

RAB yeniden kuruyor Yeruşalim’i, Bir araya topluyor İsrail’in sürgünlerini.

Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.

O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.

Αριθμει τα πληθη των αστρων Καλει τα παντα ονομαστι.

[] Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.

Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου η συνεσις αυτου αμετρητος.

Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.

Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.

RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.

Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα

RAB’be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız’ı lirle, ilahilerle övün.

τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων

O’dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.

τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.

O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.

Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.

Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.

Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.

RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.

Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον αινει τον Θεον σου, Σιων.

RAB’bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın’a övgüler sun, ey Siyon!

Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.

Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.

Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου σε χορταινει με το παχος του σιτου.

Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.

Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.

Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.

Διδει χιονα ως μαλλιον διασπειρει την παχνην ως στακτην.

Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.

Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;

Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?

Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.

Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.

Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.

Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail’e bildirir.

Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.

Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O’nun ilkelerini bilmezler. RAB’be övgüler sunun!