Psalms 13

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Εως ποτε, Κυριε, θελεις με λησμονει διαπαντος; εως ποτε θελεις κρυπτει το προσωπον σου απ εμου;

Ne zamana dek, ya RAB, Sonsuza dek mi beni unutacaksın? Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin?

Εως ποτε θελω εχει βουλας εν τη ψυχη μου, οδυνας καθ ημεραν εν τη καρδια μου εως ποτε θελει υψονεσθαι ο εχθρος μου επ εμε;

Ne zamana dek içimde tasa, Yüreğimde hep keder olacak? Ne zamana dek düşmanım bana üstün çıkacak?

Επιβλεψον εισακουσον μου, Κυριε ο Θεος μου φωτισον τους οφθαλμους μου, μηποτε υπνωσω τον υπνον του θανατου

Gör halimi, ya RAB, yanıtla Tanrım, Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayım.

Μηποτε ειπη ο εχθρος μου, Υπερισχυσα κατ αυτου, και οι θλιβοντες με αγαλλιασθωσιν, εαν σαλευθω.

Düşmanlarım, “Onu yendik!” demesin, Sarsıldığımda hasımlarım sevinmesin.

Αλλ εγω ηλπισα επι το ελεος σου η καρδια μου θελει αγαλλεσθαι εις την σωτηριαν σου.

Ben senin sevgine güveniyorum, Yüreğim kurtarışınla coşsun.

Θελω ψαλλει εις τον Κυριον, διοτι με αντημειψε.

Ezgiler söyleyeceğim sana, ya RAB, Çünkü iyilik ettin bana.