Psalms 123

Ωιδη των Αναβαθμων. Υψωσα τους οφθαλμους μου προς σε τον κατοικουντα εν ουρανοις.

Gözlerimi sana kaldırıyorum, Ey göklerde taht kuran!

Ιδου, καθως οι οφθαλμοι των δουλων ατενιζουσιν εις την χειρα των κυριων αυτων, καθως οι οφθαλμοι της δουλης εις την χειρα της κυριας αυτης, ουτως οι οφθαλμοι ημων προς Κυριον τον Θεον ημων, εωσου ελεηση ημας.

Nasıl kulların gözleri efendilerinin, Hizmetçinin gözleri hanımının eline bakarsa, Bizim gözlerimiz de RAB Tanrımız’a öyle bakar, O bize acıyıncaya dek.

Ελεησον ημας, Κυριε, ελεησον ημας διοτι εχορτασθημεν σφοδρα απο εξουδενωσεως.

Acı bize, ya RAB, acı; Gördüğümüz hakaret yeter de artar.

Καθ υπερβολην εχορτασθη η ψυχη ημων απο της υβρεως των τρυφωντων, απο της εξουδενωσεως των υπερηφανων.

Rahat yaşayanların alayları, Küstahların hakareti Canımıza yetti.