Psalms 71

Επι σε, Κυριε, ηλπισα ας μη καταισχυνθω ποτε.
 Till dig, HERRE, tager jag min tillflykt;  låt mig aldrig komma på skam.
Δια την δικαιοσυνην σου λυτρωσον με και ελευθερωσον με Κλινον προς εμε το ωτιον σου και σωσον με.
 Rädda mig och befria mig genom din rättfärdighet;  böj ditt öra till mig och fräls mig.
Γενου εις εμε τοπος οχυρος, δια να καταφευγω παντοτε συ διεταξας να με σωσης, διοτι πετρα μου και φρουριον μου εισαι.
 Var mig en klippa där jag får bo,      och dit jag alltid kan fly,      du som beskär mig frälsning.  Ty du är mitt bergfäste och min borg.
Θεε μου, λυτρωσον με εκ δυναμεως ασεβους, εκ χειρος παρανομου και αδικου.
 Min Gud, befria mig ur den ogudaktiges våld,  ur den orättfärdiges och förtryckarens hand.
Διοτι συ εισαι η ελπις μου, Κυριε Θεε το θαρρος μου εκ νεοτητος μου.
 Ty du är mitt hopp, o Herre,  HERRE, du är min förtröstan allt ifrån min ungdom.
Επι σε επεστηριχθην εκ της κοιλιας συ εισαι σκεπη μου εκ των σπλαγχνων της μητρος μου εις σε θελει εισθαι παντοτε ο υμνος μου.
 Du har varit mitt stöd allt ifrån moderlivet,  ja, du har förlöst mig ur min moders liv;  dig gäller ständigt mitt lov.
Ως τερας κατεσταθην εις τους πολλους αλλα συ εισαι το δυνατον καταφυγιον μου,
 Jag har blivit såsom ett vidunder för många;  men du är min starka tillflykt.
Ας εμπλησθη το στομα μου απο του υμνου σου, απο της δοξης σου, ολην την ημεραν.
 Låt min mun vara full av ditt lov,  hela dagen av din ära.
Μη με απορριψης εν καιρω γηρατος οταν εκλειπη η δυναμις μου, μη με εγκαταλιπης.
 Förkasta mig icke i min ålderdoms tid,  övergiv mig ej, när min kraft försvinner.
Διοτι οι εχθροι μου λαλουσι περι εμου και οι παραφυλαττοντες την ψυχην μου συμβουλευονται ομου,
 Ty mina fiender säga så om mig,  och de som vakta på min själ      rådslå så med varandra:
Λεγοντες, Ο Θεος εγκατελιπεν αυτον καταδιωξατε και πιασατε αυτον, διοτι δεν υπαρχει ο σωζων.
 »Gud har övergivit honom;  förföljen och gripen honom,      ty det finnes ingen som räddar.»
Θεε, μη μακρυνθης απ εμου Θεε μου, ταχυνον εις βοηθειαν μου.
 Gud, var icke långt ifrån mig;  min Gud, skynda till min hjälp.
Ας αισχυνθωσιν, ας εξαλειφθωσιν οι εχθροι της ψυχης μου ας σκεπασθωσι απο ονειδους και εντροπης οι ζητουντες το κακον μου.
 Må de komma på skam och förgås,      som stå emot min själ;  må de höljas med smälek och blygd,      som söka min ofärd.
Εγω δε παντοτε θελω ελπιζει, και θελω προσθετει επι παντας τους επαινους σου.
 Men jag skall alltid hoppas  och än mer föröka allt ditt lov.
Το στομα μου θελει κηρυττει την δικαιοσυνην σου και την σωτηριαν σου ολην την ημεραν διοτι δεν δυναμαι να απαριθμησω αυτας.
 Min mun skall förtälja din rättfärdighet,  hela dagen din frälsning,  ty jag känner intet mått därpå.
Θελω περιπατει εν τη δυναμει Κυριου του Θεου θελω μνημονευει την δικαιοσυνην σου, σου μονου.
 Jag skall frambära Herrens, HERRENS väldiga gärningar;  jag skall prisa din rättfärdighet, ja, din allenast.
Θεε, συ με εδιδαξας εκ νεοτητος μου και μεχρι του νυν εκηρυττον τα θαυμασια σου.
 Gud, du har undervisat mig allt ifrån min ungdom;  och intill nu förkunnar jag dina under.
Μη με εγκαταλιπης μηδε μεχρι του γηρατος και πολιας, Θεε, εωσου κηρυξω τον βραχιονα σου εις ταυτην την γενεαν, την δυναμιν σου εις παντας τους μεταγενεστερους.
 Så övergiv mig ej heller, o Gud,  i min ålderdom, när jag varder grå,  till dess jag får förtälja om din arm för ett annat släkte,  om din makt för alla dem som skola komma.
Διοτι η δικαιοσυνη σου, Θεε, ειναι υπερυψωμενη διοτι εκαμες μεγαλεια Θεε, τις ομοιος σου,
 Din rättfärdighet når till himmelen, o Gud.  Du som har gjort så stora ting,      o Gud, vem är dig lik?
οστις εδειξας εις εμε θλιψεις πολλας και ταλαιπωριας, και παλιν με ανεζωοποιησας και εκ των αβυσσων της γης παλιν ανηγαγες με;
 Du som har låtit oss pröva      så mycken nöd och olycka,  du skall åter göra oss levande      och föra oss upp igen      du jordens djup.
Ηυξησας το μεγαλειον μου και επιστρεψας με παρηγορησας.
 Ja, låt mig växa till alltmer;      och trösta mig igen.
Και εγω, Θεε μου, θελω δοξολογει εν τω οργανω του ψαλτηριου σε και την αληθειαν σου εις σε θελω ψαλμωδει εν κιθαρα, Αγιε του Ισραηλ.
 Så vill ock jag tacka dig      med psaltarspel      för din trofasthet, min Gud;  jag vill lovsjunga dig till harpa,      du Israels Helige.
Θελουσιν αγαλλεσθαι τα χειλη μου, οταν εις σε ψαλμωδω και η ψυχη μου, την οποιαν ελυτρωσας.
 Mina läppar skola jubla,      ty jag vill lovsjunga dig;  ja, jubla skall min själ,      som du har förlossat.
Ετι δε η γλωσσα μου ολην την ημεραν θελει μελετα την δικαιοσυνην σου διοτι ενετραπησαν, διοτι κατησχυνθησαν, οι ζητουντες το κακον μου.
 Och min tunga skall hela dagen      tala om din rättfärdighet;  ty de som sökte min ofärd      hava kommit på skam och måst blygas.