Psalms 30

Ψαλμος ωδης εις τον εγκαινιασμον του οικου του Δαβιδ. Θελω σε μεγαλυνει, Κυριε διοτι συ με ανυψωσας, και δεν ευφρανας τους εχθρους μου επ εμε.
En psalm, en sång av David, vid templets invigning.
Κυριε ο Θεος μου, εβοησα προς σε, και με εθεραπευσας.
 Jag vill upphöja dig, HERRE, ty du har dragit mig ur djupet,  du har icke låtit mina fiender glädja sig över mig.
Κυριε, ανεβιβασας εξ αδου την ψυχην μου μ εφυλαξας την ζωην, δια να μη καταβω εις τον λακκον.
 HERRE, min Gud,  jag ropade till dig, och du helade mig.
Ψαλμωδησατε εις τον Κυριον, οι οσιοι αυτου, και υμνειτε την μνημην της αγιωσυνης αυτου.
 HERRE, du förde min själ upp ur dödsriket,  du tog mig levande ut från dem som foro ned i graven.
Διοτι η οργη αυτου διαρκει μιαν μονην στιγμην ζωη ομως ειναι εν τη ευμενεια αυτου το εσπερας δυναται να συγκατοικηση κλαυθμος, αλλα το πρωι ερχεται αγαλλιασις.
 Lovsjungen HERREN, I hans fromme,  och prisen hans heliga namn.
Εγω δε ειπα εν τη ευτυχια μου, δεν θελω σαλευθη εις τον αιωνα.
 Ty ett ögonblick varar hans vrede,      men hela livet hans nåd;  om aftonen gästar gråt,      men om morgonen kommer jubel.
Κυριε, δια της ευμενειας σου εστερεωσας το ορος μου. Απεκρυψας το προσωπον σου, και εταραχθην.
 Jag sade, när det gick mig väl:      »Jag skall aldrig vackla.»
Προς σε, Κυριε, εκραξα και προς τον Κυριον εδεηθην.
 HERRE, i din nåd      hade du gjort mitt berg starkt;  men du fördolde ditt ansikte,      då förskräcktes jag.
Τις ωφελεια εν τω αιματι μου, εαν καταβω εις τον λακκον; μηπως θελει σε υμνει ο κονιορτος; θελει αναγγελλει την αληθειαν σου;
 Till dig, HERRE, ropade jag,  och till Herren bad jag:
Ακουσον, Κυριε, και ελεησον με Κυριε, γενου βοηθος μου.
 »Vad vinning har du av mitt blod,      eller därav att jag far ned i graven?  Kan stoftet tacka dig,      kan det förkunna din trofasthet?
Μετεβαλες εις εμε τον θρηνον μου εις χαραν ελυσας τον σακκον μου και με περιεζωσας ευφροσυνην
 Hör, o HERRE, och var mig nådig;  HERRE, var min hjälpare.»
δια να ψαλμωδη εις σε η δοξα μου και να μη σιωπα. Κυριε ο Θεος μου, εις τον αιωνα θελω σε υμνει.
 Då förvandlade du min klagan      i fröjdesprång;  du klädde av mig sorgens dräkt      och omgjordade mig med glädje. [ (Psalms 30:13)  Därför skall min ära lovsjunga dig,      utan att tystna;  HERRE, min Gud,      jag vill tacka dig evinnerligen. ]