Job 12

Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε

Därefter tog Job till orda och sade:

σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια.

 Ja, visst ären I det rätta folket,  och med eder kommer visheten att dö ut!

Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις δεν ειμαι κατωτερος υμων και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα;

 Dock, jämväl jag har förstånd så gott som I,  icke står jag tillbaka för eder;  ty vem är den som ej begriper slikt?

Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται.

 Så måste jag då vara ett åtlöje för min vän,  jag som fick svar, så snart jag ropade till Gud;  man ler åt en som är rättfärdig och ostrafflig!

Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος.

 Ja, med förakt ses olyckan av den som står säker;  förakt väntar dem vilkas fötter vackla.

Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν.

 Men förhärjares hyddor åtnjuta frid,  och trygghet få sådana som trotsa Gud,  de som hava sin gud i sin hand.

Αλλ ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει

 Men fråga du boskapen, den må undervisa dig,  och fåglarna under himmelen, de må upplysa dig;

η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη.

 eller tala till jorden, hon må undervisa dig,  fiskarna i havet må giva dig besked.

Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα;

 Vem kan icke lära genom allt detta  att det är HERRENS hand som har gjort det?

Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος.

 I hans han är ju allt levandes själ  och alla mänskliga varelsers anda.

Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου;

 Skall icke öra pröva orden,  likasom munnen prövar matens smak?

Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων.

 Vishet tillkommer ju de gamle  och förstånd dem som länge hava levat.

Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις αυτος εχει βουλην και συνεσιν.

 Hos Honom finnes vishet och makt,  hos honom råd och förstånd.

Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων.

 Se, vad han river ned, det bygges ej upp;  för den han iar inne kan ingen upplåta.

Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην.

 Han håller vattnen tillbaka -- se, se då bliver där torrt,  han släpper dem lösa, då fördärva de landet.

Μετ αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων.

 Hos honom är kraft och klokhet,  den förvillade och förvillaren äro båda i hans hand.

Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας.

 Rådsherrar utblottar han, han för dem i landsflykt,  och domare gör han till dårar.

Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον.

 Han upplöser konungars välde  och sätter fångbälte om deras höfter.

Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους.

 Präster utblottar han, han för dem i landsflykt,  och de säkrast rotade kommer han på fall.

Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων.

 Välbetrodda män berövar han målet  och avhänder de äldste deras insikt.

Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων.

 Han utgjuter förakt över furstar  och lossar de starkes gördel.

Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου.

 Han blottar djupen, så att de ej höljas av mörker,  dödsskuggan drager han fram i ljuset.

Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα.

 Han låter folkslag växa till -- och förgör dem;  han utvidgar deras gränser, men för dem sedan bort.

Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω

 Stamhövdingar i landet berövar han förståndet,  han leder dem vilse i väglösa ödemarker.

ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων.

 De famla i mörkret och hava intet ljus,  han kommer dem att ragla såsom druckna.