Psalms 2

Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια;
¿POR qué se amotinan las gentes, Y los pueblos piensan vanidad?
Παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης, και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου, κατα του Κυριου, και κατα του χριστου αυτου, λεγοντες,
Estarán los reyes de la tierra, Y príncipes consultarán unidos Contra JEHOVÁ, y contra su ungido, diciendo:
Ας διασπασωμεν τους δεσμους αυτων, και ας απορριψωμεν αφ ημων τας αλυσεις αυτων.
Rompamos sus coyundas, Y echemos de nosotros sus cuerdas.
Ο καθημενος εν ουρανοις θελει γελασει ο Κυριος θελει εκμυκτηρισει αυτους.
El que mora en los cielos se reirá; El Señor se burlará de ellos.
Τοτε θελει λαλησει προς αυτους εν τη οργη αυτου, και εν τω θυμω αυτου θελει συνταραξει αυτους.
Entonces hablará á ellos en su furor, Y turbarálos con su ira.
Αλλ εγω, θελει ειπει, εχρισα τον Βασιλεα μου επι Σιων, το ορος το αγιον μου.
Yo empero he puesto mi rey Sobre Sión, monte de mi santidad.
Εγω θελω αναγγειλει το προσταγμα ο Κυριος ειπε προς εμε, Υιος μου εισαι συ εγω σημερον σε εγεννησα
Yo publicaré el decreto: JEHOVÁ me ha dicho: Mi hijo eres tú; Yo te engendré hoy.
Ζητησον παρ εμου, και θελω σοι δωσει τα εθνη κληρονομιαν σου, και ιδιοκτησιαν σου τα περατα της γης
Pídeme, y te daré por heredad las gentes, Y por posesión tuya los términos de la tierra.
θελεις ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως σκευος κεραμεως θελεις συντριψει αυτους.
Quebrantarlos has con vara de hierro: Como vaso de alfarero los desmenuzarás.
Τωρα λοιπον, βασιλεις, συνετισθητε διδαχθητε, κριται της γης.
Y ahora, reyes, entended: Admitid corrección, jueces de la tierra.
Δουλευετε τον Κυριον εν φοβω και αγαλλεσθε εν τρομω.
Servid á JEHOVÁ con temor, Y alegraos con temblor.
Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ αυτον.
Besad al Hijo, porque no se enoje, y perezcáis en el camino, Cuando se encendiere un poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.