Psalms 107

Δοξολογειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος, διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.
ALABAD á JEHOVÁ, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.
Ας λεγωσιν ουτως οι λελυτρωμενοι του Κυριου, τους οποιους ελυτρωσεν εκ χειρος του εχθρου
Digan lo los redimidos de JEHOVÁ, Los que ha redimido del poder del enemigo,
και συνηγαγεν αυτους εκ των χωρων, απο ανατολης και δυσεως απο βορρα και απο νοτου.
Y los ha congregado de las tierras, Del oriente y del occidente, Del aquilón y de la mar.
Περιεπλανωντο εν τη ερημω, εν οδω ανυδρω ουδε ευρισκον πολιν δια κατοικησιν.
Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino, No hallando ciudad de población.
Ησαν πεινωντες και διψωντες η ψυχη αυτων απεκαμνεν εν αυτοις.
Hambrientos y sedientos, Su alma desfallecía en ellos.
Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων και ηλευθερωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων.
Habiendo empero clamado á JEHOVÁ en su angustia, Librólos de sus aflicciones:
Και ωδηγησεν αυτους δι ευθειας οδου, δια να υπαγωσιν εις πολιν κατοικιας.
Y dirigiólos por camino derecho, Para que viniesen á ciudad de población.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
Διοτι εχορτασε ψυχην διψωσαν, και ψυχην πεινωσαν ενεπλησεν απο αγαθων.
Porque sació al alma menesterosa, Y llenó de bien al alma hambrienta.
Τους καθημενους εν σκοτει και σκια θανατου, τους δεδεμενους εν θλιψει και εν σιδηρω
Los que moraban en tinieblas y sombra de muerte, Aprisionados en aflicción y en hierros;
διοτι ηπειθησαν εις τα λογια του Θεου και την βουλην του Υψιστου κατεφρονησαν
Por cuanto fueron rebeldes á las palabras de JEHOVÁ, Y aborrecieron el consejo del Altísimo.
δια τουτο εταπεινωσε την καρδιαν αυτων εν κοπω επεσον, και δεν υπηρχεν ο βοηθων.
Por lo que quebrantó él con trabajo sus corazones, Cayeron y no hubo quien los ayudase;
Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εσωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων
Luego que clamaron á JEHOVÁ en su angustia, Librólos de sus aflicciones.
εξηγαγεν αυτους εκ του σκοτους και εκ της σκιας του θανατου και τα δεσμα αυτων συνετριψεν.
Sacólos de las tinieblas y de la sombra de muerte, Y rompió sus prisiones.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
διοτι συνετριψε πυλας χαλκινας και μοχλους σιδηρους κατεκοψεν.
Porque quebrantó las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.
Οι αφρονες βασανιζονται δια τας παραβασεις αυτων και δια τας ανομιας αυτων.
Los insensatos, á causa del camino de su rebelión Y á causa de sus maldades, fueron afligidos.
Παν φαγητον βδελυττεται η ψυχη αυτων, και πλησιαζουσιν εως των πυλων του θανατου.
Su alma abominó toda vianda, Y llegaron hasta las puertas de la muerte.
Τοτε βοωσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και σωζει αυτους απο των αναγκων αυτων
Mas clamaron á JEHOVÁ en su angustia, Y salvólos de sus aflicciones.
αποστελλει τον λογον αυτου και ιατρευει αυτους και ελευθερονει απο της φθορας αυτων.
Envió su palabra, y curólos, Y librólos de su ruina.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου, και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres:
και ας θυσιαζωσι θυσιας αινεσεως και ας κηρυττωσι τα εργα αυτου εν αγαλλιασει.
Y sacrifiquen sacrificios de alabanza, Y publiquen sus obras con júbilo.
Οι καταβαινοντες εις την θαλασσαν με πλοια, καμνοντες εργασιας εν υδασι πολλοις,
Los que descienden á la mar en navíos, Y hacen negocio en las muchas aguas,
αυτοι βλεπουσι τα εργα του Κυριου και τα θαυμασια αυτου τα γινομενα εις τα βαθη
Ellos han visto las obras de JEHOVÁ, Y sus maravillas en el profundo.
Διοτι προσταζει, και εγειρεται ανεμος καταιγιδος, και υψονει τα κυματα αυτης.
Él dijo , é hizo saltar el viento de la tempestad, Que levanta sus ondas.
Αναβαινουσιν εως των ουρανων και καταβαινουσιν εως των αβυσσων η ψυχη αυτων τηκεται υπο της συμφορας.
Suben á los cielos, descienden á los abismos: Sus almas se derriten con el mal.
Σειονται και κλονιζονται ως ο μεθυων, και πασα η σοφια αυτων χανεται.
Tiemblan, y titubean como borrachos, Y toda su ciencia es perdida.
Τοτε κραζουσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εξαγει αυτους απο των αναγκων αυτων.
Claman empero á JEHOVÁ en su angustia, Y líbralos de sus aflicciones.
Κατασιγαζει την ανεμοζαλην, και σιωπωσι τα κυματα αυτης.
Hace parar la tempestad en sosiego, Y se apaciguan sus ondas.
Και ευφραινονται, διοτι ησυχασαν και οδηγει αυτους εις τον επιθυμητον λιμενα αυτων.
Alégranse luego porque se reposaron; Y él los guía al puerto que deseaban.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
και ας υψονωσιν αυτον εν τη συναξει του λαου, και εν τω συνεδριω των πρεσβυτερων ας αινωσιν αυτον.
Y ensálcenlo en la congregación del pueblo; Y en consistorio de ancianos lo alaben.
Μεταβαλλει ποταμους εις ερημον και πηγας υδατων εις ξηρασιαν
Él vuelve los ríos en desierto, Y los manantiales de las aguas en secadales;
την καρποφορον γην εις αλμυραν, δια την κακιαν των κατοικουντων εν αυτη.
La tierra fructífera en salados, Por la maldad de los que la habitan.
Μεταβαλλει την ερημον εις λιμνας υδατων και την ξηραν γην εις πηγας υδατων.
Vuelve el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.
Και εκει κατοικιζει τους πεινωντας, και συγκροτουσι πολεις εις κατοικησιν
Y allí aposenta á los hambrientos, Y disponen ciudad para habitación;
και σπειρουσιν αγρους και φυτευουσιν αμπελωνας, οιτινες καμνουσι καρπους γεννηματος.
Y siembran campos, y plantan viñas, Y rinden crecido fruto.
Και ευλογει αυτους, και πληθυνονται σφοδρα, και δεν ολιγοστευει τα κτηνη αυτων.
Y los bendice, y se multiplican en gran manera; Y no disminuye sus bestias.
Ολιγοστευουσιν ομως επειτα και ταπεινονονται, απο της στενοχωριας, της συμφορας και του πονου.
Y luego son menoscabados y abatidos Á causa de tiranía, de males y congojas.
Επιχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω.
Él derrama menosprecio sobre los príncipes, Y les hace andar errados, vagabundos, sin camino:
Τον δε πενητα υψονει απο της πτωχειας και καθιστα ως ποιμνια τας οικογενειας.
Y levanta al pobre de la miseria, Y hace multiplicar las familias como rebaños de ovejas.
Οι ευθεις βλεπουσι και ευφραινονται πασα δε ανομια θελει εμφραξει το στομα αυτης.
Vean los rectos, y alégrense; Y toda maldad cierre su boca.
Οστις ειναι σοφος ας παρατηρη ταυτα και θελουσιν εννοησει τα ελεη του Κυριου.
¿Quién es sabio y guardará estas cosas, Y entenderá las misericordias de JEHOVÁ?