Proverbs 9

Η σοφια ωκοδομησε τον οικον αυτης, ελατομησε τους στυλους αυτης επτα
LA sabiduría edificó su casa, Labró sus siete columnas;
εσφαξε τη σφαγια αυτης, εκερασε τον οινον αυτης, και ητοιμασε την τραπεζαν αυτης
Mató sus víctimas, templó su vino, Y puso su mesa.
απεστειλε τας θεραπαινας αυτης, κηρυττει επι των υψηλων τοπων της πολεως,
Envió sus criadas; Sobre lo más alto de la ciudad clamó:
Οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και, προς τους ενδεεις φρενων, λεγει προς αυτους,
Cualquiera simple, venga acá. Á los faltos de cordura dijo:
Ελθετε, φαγετε απο του αρτου μου, και πιετε απο του οινου τον οποιον εκερασα
Venid, comed mi pan, Y bebed del vino que yo he templado.
αφησατε την αφροσυνην και ζησατε και κατευθυνθητε εν τη οδω της συνεσεως.
Dejad las simplezas, y vivid; Y andad por el camino de la inteligencia.
Ο νουθετων χλευαστην λαμβανει εις εαυτον ατιμιαν και ο ελεγχων τον ασεβη λαμβανει εις εαυτον μωμον.
El que corrige al escarnecedor, afrenta se acarrea: El que reprende al impío, se atrae mancha.
Μη ελεγχε χλευαστην, δια να μη σε μισηση ελεγχε σοφον, και θελει σε αγαπησει.
No reprendas al escarnecedor, porque no te aborrezca: Corrige al sabio, y te amará.
Διδε αφορμην εις τον σοφον και θελει γεινει σοφωτερος διδασκε τον δικαιον και θελει αυξηθη εις μαθησιν.
Da al sabio, y será más sabio: Enseña al justo, y acrecerá su saber.
Αρχη σοφιας φοβος Κυριου και επιγνωσις αγιων φρονησις.
El temor de JEHOVÁ es el principio de la sabiduría; Y la ciencia de los santos es inteligencia.
Διοτι δι εμου αι ημεραι σου θελουσι πολλαπλασιασθη, και ετη ζωης θελουσι προστεθη εις σε.
Porque por mí se aumentarán tus días, Y años de vida se te añadirán.
Εαν γεινης σοφος, θελεις εισθαι σοφος δια σεαυτον και εαν γεινης χλευαστης, συ μονος θελεις πασχει.
Si fueres sabio, para ti lo serás: Mas si fueres escarnecedor, pagarás tú solo.
Γυνη αφρων, θρασεια, ανοητος και μη γνωριζουσα μηδεν
La mujer loca es alborotadora; Es simple é ignorante.
καθηται εν τη θυρα της οικιας αυτης επι θρονου, εν τοις υψηλοις τοποις της πολεως,
Siéntase en una silla á la puerta de su casa, En lo alto de la ciudad,
προσκαλουσα τους διαβατας τους κατευθυνομενους εις την οδον αυτων
Para llamar á los que pasan por el camino, Que van por sus caminos derechos.
οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και προς τον ενδεη φρενων, λεγει προς αυτον,
Cualquiera simple, dice, venga acá. Á los faltos de cordura dijo:
Τα κλοπιμαια υδατα ειναι γλυκεα, και ο κρυφιος αρτος ειναι ηδυς.
Las aguas hurtadas son dulces, Y el pan comido en oculto es suave.
Αλλ αυτος αγνοει οτι εκει ειναι οι νεκροι, και εις τα βαθη του αδου οι κεκλημενοι αυτης.
Y no saben que allí están los muertos; Que sus convidados están en los profundos de la sepultura.