Proverbs 17

Καλητερον ξηρον ψωμιον και ειρηνη μετ αυτου, παρα οικον πληρη θυματων μετα εριδος.
MEJOR es un bocado seco, y en paz, Que la casa de contienda llena de víctimas.
Ο φρονιμος υπηρετης θελει εξουσιαζει επι υιου αισχυνης και θελει συμμοιρασθη την κληρονομιαν μεταξυ αδελφων.
El siervo prudente se enseñoreará del hijo que deshonra, Y entre los hermanos partirá la herencia.
Το χωνευτηριον δοκιμαζει τον αργυρον και η καμινος τον χρυσον, ο δε Κυριος τας καρδιας.
El crisol para la plata, y la hornaza para el oro: Mas JEHOVÁ prueba los corazones.
Ο κακοποιος υπακουει εις τα ανομα χειλη ο ψευστης διδει ακροασιν εις την κακην γλωσσαν.
El malo está atento al labio inicuo; Y el mentiroso escucha á la lengua detractora.
Οστις περιγελα τον πτωχον, ονειδιζει τον Ποιητην αυτου οστις χαιρει εις συμφορας, δεν θελει μεινει ατιμωρητος.
El que escarnece al pobre, afrenta á su Hacedor: Y el que se alegra en la calamidad, no quedará sin castigo.
Τεκνα τεκνων ειναι ο στεφανος των γεροντων και η δοξα των τεκνων οι πατερες αυτων.
Corona de los viejos son los hijos de los hijos; Y la honra de los hijos, sus padres.
Χειλη υπεροχης δεν αρμοζουσιν εις τον αφρονα πολυ ολιγωτερον χειλη ψευδους εις τον αρχοντα.
No conviene al necio la altilocuencia: ¡Cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!
Το δωρον ειναι ως λιθος πολυτιμος εις τους οφθαλμους του δωροδοκουμενου οπου τουτο εμφανισθη, κατορθονει.
Piedra preciosa es el cohecho en ojos de sus dueños: Á donde quiera que se vuelve, da prosperidad.
Οστις κρυπτει παραβασιν, ζητει φιλιαν αλλ οστις επαναλεγει το πραγμα, χωριζει τους στενωτερους φιλους.
El que cubre la prevaricación, busca amistad: Mas el que reitera la palabra, aparta al amigo.
Περισσοτερον τυπτει ο ελεγχος τον φρονιμον, παρα εκατον μαστιγωσεις τον αφρονα.
Aprovecha la reprensión en el entendido, Más que si cien veces hiriese en el necio.
Ο κακος ζητει μονον στασεις δια τουτο αγγελος σκληρος θελει πεμφθη κατ αυτου.
El rebelde no busca sino mal; Y mensajero cruel será contra él enviado.
Ας απαντηση τον ανθρωπον αρκτος στερηθεισα των τεκνων αυτης και ουχι αφρων εν τη μωρια αυτου.
Mejor es se encuentre un hombre con una osa á la cual han robado sus cachorros, Que con un fatuo en su necedad.
Οστις αποδιδει κακον αντι καλου, κακον δεν θελει αναχωρησει απο του οικου αυτου.
El que da mal por bien, No se apartará el mal de su casa.
Οστις αρχιζει φιλονεικιαν, ειναι ως ο εκφραττων υδατα οθεν παυσον απο της φιλονεικιας πριν εξαφθη.
El que comienza la pendencia es como quien suelta las aguas: Deja pues la porfía, antes que se enmarañe.
Ο δικαιονων τον ασεβη και ο καταδικαζων τον δικαιον, αμφοτεροι ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον.
El que justifica al impío, y el que condena al justo, Ambos á dos son abominación á JEHOVÁ.
Τι χρησιμευουσι τα χρηματα εις την χειρα του αφρονος, δια να αγοραση σοφιαν, αφου δεν εχει γνωσιν;
¿De qué sirve el precio en la mano del necio para comprar sabiduría, No teniendo entendimiento?
Εν παντι καιρω αγαπα ο φιλος, και ο αδελφος γενναται δια καιρον αναγκης.
En todo tiempo ama el amigo; Y el hermano para la angustia es nacido.
Ανθρωπος ενδεης φρενων διδει χειρα και εγγυαται δια τον φιλον αυτου.
El hombre falto de entendimiento toca la mano, Fiando á otro delante de su amigo.
Ο αγαπων εριδας αγαπα αμαρτηματα ο υπερυψονων την πυλην αυτου ζητει ολεθρον.
La prevaricación ama el que ama pleito; Y el que alza su portada, quebrantamiento busca.
Ο σκολιος την καρδιαν δεν ευρισκει καλον και ο διεστραμμενος την γλωσσαν αυτου πιπτει εις συμφοραν.
El perverso de corazón nunca hallará bien: Y el que revuelve con su lengua, caerá en mal.
Οστις γεννα αφρονα, γεννα αυτον δια λυπην αυτου και ο πατηρ του ανοητου δεν απολαμβανει χαραν.
El que engendra al necio, para su tristeza lo engendra: Y el padre del fatuo no se alegrará.
Η ευφραινομενη καρδια διδει ευεξιαν ως ιατρικον το δε κατατεθλιμμενον πνευμα ξηραινει τα οστα.
El corazón alegre produce buena disposición: Mas el espíritu triste seca los huesos.
Ο ασεβης δεχεται δωρον απο του κολπου, δια να διαστρεψη τας οδους της κρισεως.
El impío toma dádiva del seno Para pervertir las sendas del derecho.
Επι του προσωπου του συνετου ειναι σοφια αλλ οι οφθαλμοι του αφρονος βλεπουσιν εις τα ακρα της γης.
En el rostro del entendido aparece la sabiduría: Mas los ojos del necio vagan hasta el cabo de la tierra.
Ο αφρων υιος ειναι βαρυθυμια εις τον πατερα αυτου και πικρια εις την γεννησασαν αυτον.
El hijo necio es enojo á su padre, Y amargura á la que lo engendró.
Δεν ειναι ποτε καλον να επιβαλληται ποινη εις τον δικαιον, να επιβουλευηται τις τους αρχοντας δια την ευθυτητα αυτων.
Ciertamente no es bueno condenar al justo, Ni herir á los príncipes que hacen lo recto.
Ο κρατων τους λογους αυτου ειναι γνωστικος ο μακροθυμος ανθρωπος ειναι φρονιμος.
Detiene sus dichos el que tiene sabiduría: De prudente espíritu es el hombre entendido.
Και αυτος ο αφρων, οταν σιωπα λογιζεται σοφος και ο κλειων τα χειλη αυτου, συνετος.
Aun el necio cuando calla, es contado por sabio: El que cierra sus labios es entendido.