Job 41

Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν;
¿SACARÁS tú al leviathán con el anzuelo, Ó con la cuerda que le echares en su lengua?
Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν;
¿Pondrás tú garfio en sus narices, Y horadarás con espinas su quijada?
Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος;
¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿Hablaráte él lisonjas?
Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον;
¿Hará concierto contigo Para que lo tomes por siervo perpetuo?
Θελεις παιζει μετ αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου;
¿Jugarás tú con él como con pájaro, Ó lo atarás para tus niñas?
Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων;
¿Harán de él banquete los compañeros? ¿Partiránlo entre los mercaderes?
Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια;
¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, Ó con asta de pescadores su cabeza?
Βαλε την χειρα σου επ αυτον ενθυμηθητι τον πολεμον μη καμης πλεον τουτο.
Pon tu mano sobre él; Te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás.
Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου;
He aquí que la esperanza acerca de él será burlada; Porque aun á su sola vista se desmayarán.
Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου;
Nadie hay tan osado que lo despierte: ¿Quién pues podrá estar delante de mí?
Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου.
¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.
Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν.
Yo no callaré sus miembros, Ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición.
Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου;
¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se llegará á él con freno doble?
Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι.
¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan.
Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος
La gloria de su vestido son escudos fuertes, Cerrados entre sí estrechamente.
η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι αυτων
El uno se junta con el otro, Que viento no entra entre ellos.
ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν.
Pegado está el uno con el otro, Están trabados entre sí, que no se pueden apartar.
Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης.
Con sus estornudos encienden lumbre, Y sus ojos son como los párpados del alba.
Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται.
De su boca salen hachas de fuego, Centellas de fuego proceden.
Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος.
De sus narices sale humo, Como de una olla ó caldero que hierve.
Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου
Su aliento enciende los carbones, Y de su boca sale llama.
Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου.
En su cerviz mora la fortaleza, Y espárcese el desaliento delante de él.
Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα ειναι στερεα επ αυτον δεν δυνανται να σαλευθωσιν.
Las partes momias de su carne están apretadas: Están en él firmes, y no se mueven.
Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα.
Su corazón es firme como una piedra, Y fuerte como la muela de abajo.
Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν.
De su grandeza tienen temor los fuertes, Y á causa de su desfallecimiento hacen por purificarse.
Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ.
Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, Ni lanza, ni dardo, ni coselete durará.
Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον.
El hierro estima por pajas, Y el acero por leño podrido.
Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον.
Saeta no le hace huir; Las piedras de honda se le tornan aristas.
Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον γελα εις το σεισμα της λογχης.
Tiene toda arma por hojarascas, Y del blandir de la pica se burla.
Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου.
Por debajo tiene agudas conchas; Imprime su agudez en el suelo.
Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου.
Hace hervir como una olla la profunda mar, Y tórnala como una olla de ungüento.
Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν.
En pos de sí hace resplandecer la senda, Que parece que la mar es cana.
Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον.
No hay sobre la tierra su semejante, Hecho para nada temer.
Περιορα παντα τα υψηλα ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας.
Menosprecia toda cosa alta: Es rey sobre todos los soberbios.