1. Home
  2. Pair
  3. UMGreek
  4. PorAR
  5. Ps.139

Psalms 139

139:1
Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.
Senhor, tu me sondas, e me conheces.
139:2
Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.
Tu conheces o meu sentar e o meu levantar; de longe entendes o meu pensamento.
139:3
Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.
Esquadrinhas o meu andar, e o meu deitar, e conheces todos os meus caminhos.
139:4
Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.
Sem que haja uma palavra na minha língua, eis que, ó Senhor, tudo conheces.
139:5
Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ εμε την χειρα σου.
Tu me cercaste em volta, e puseste sobre mim a tua mão.
139:6
Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε ειναι υψηλη δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.
Tal conhecimento é maravilhoso demais para mim; elevado é, não o posso atingir.
139:7
Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;
Para onde me irei do teu Espírito, ou para onde fugirei da tua presença?
139:8
Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.
Se subir ao céu, tu aí estás; se fizer na tumba a minha cama, eis que tu ali estás também.
139:9
Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,
Se tomar as asas da alva, se habitar nas extremidades do mar,
139:10
και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.
ainda ali a tua mão me guiará e a tua destra me susterá.
139:11
Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε
Se eu disser: Ocultem-me as trevas; torne-se em noite a luz que me circunda;
139:12
και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου και η νυξ λαμπει ως η ημερα εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.
nem ainda as trevas são escuras para ti, mas a noite resplandece como o dia; as trevas e a luz são para ti a mesma coisa.
139:13
Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.
Pois tu formaste os meus rins; entreteceste-me no ventre de minha mãe.
139:14
Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην θαυμασια ειναι τα εργα σου και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.
Eu te louvarei, porque de um modo tão admirável e maravilhoso fui formado; maravilhosas são as tuas obras, e a minha alma o sabe muito bem.
139:15
Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.
Os meus ossos não te foram encobertos, quando no oculto fui formado, e esmeradamente tecido nas profundezas da terra.
139:16
Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε
Os teus olhos viram a minha substância ainda informe, e no teu livro foram escritos os dias, sim, todos os dias que foram ordenados para mim, quando ainda não havia nem um deles.
139:17
ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.
E quão preciosos me são, ó Deus, os teus pensamentos! Quão grande é a soma deles!
139:18
Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.
Se eu os contasse, seriam mais numerosos do que a areia; quando acordo ainda estou contigo.
139:19
Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε απομακρυνθητε λοιπον απ εμου, ανδρες αιματων.
Oxalá que matasses o perverso, ó Deus, e que os homens sanguinários se apartassem de mim,
139:20
Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.
homens que se rebelam contra ti, e contra ti se levantam para o mal.
139:21
Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;
Não odeio eu, ó Senhor, aqueles que te odeiam? E não me aflijo por causa dos que se levantam contra ti?
139:22
Με τελειον μισος μισω αυτους δια εχθρους εχω αυτους.
Odeio-os com ódio completo; tenho-os por inimigos.
139:23
Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου
Sonda-me, ó Deus, e conhece o meu coração; prova-me, e conhece os meus pensamentos;
139:24
και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.
vê se há em mim algum caminho perverso, e guia-me pelo caminho eterno.

© bibleglot.com