Psalms 115

Μη εις ημας, Κυριε, μη εις ημας, αλλ εις το ονομα σου δος δοξαν, δια το ελεος σου, δια την αληθειαν σου.
Não a nós, Senhor, não a nós, mas ao teu nome dá glória, por amor da tua benignidade e da tua verdade.
Δια τι να ειπωσι τα εθνη, και που ειναι ο Θεος αυτων;
Por que perguntariam as nações: Onde está o seu Deus?
Αλλ ο Θεος ημων ειναι εν τω ουρανω παντα οσα ηθελησεν εποιησε.
Mas o nosso Deus está nos céus; ele faz tudo o que lhe apraz.
Τα ειδωλα αυτων ειναι αργυριον και χρυσιον, εργα χειρων ανθρωπων
Os ídolos deles são prata e ouro, obra das mãos do homem.
Στομα εχουσι και δεν λαλουσιν οφθαλμους εχουσι και δεν βλεπουσιν
Têm boca, mas não falam; têm olhos, mas não veem;
ωτα εχουσι και δεν ακουουσι μυκτηρας εχουσι και δεν οσφραινονται
têm ouvidos, mas não ouvem; têm nariz, mas não cheiram;
Χειρας εχουσι και δεν ψηλαφωσι ποδας εχουσι και δεν περιπατουσιν ουδε ομιλουσι δια του λαρυγγος αυτων.
têm mãos, mas não apalpam; têm pés, mas não andam; nem som algum sai da sua garganta.
Ομοιοι αυτων ας γεινωσιν οι ποιουντες αυτα, πας ο ελπιζων επ αυτα.
Semelhantes a eles sejam os que fazem, e todos os que neles confiam.
Ο Ισραηλ ηλπισεν επι Κυριον αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.
Confia, ó Israel, no Senhor; ele é seu auxílio e seu escudo.
Ο οικος του Ααρων ηλπισεν επι Κυριον αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.
Casa de Arão, confia no Senhor; ele é seu auxílio e seu escudo.
Οι φοβουμενοι τον Κυριον ηλπισαν επι Κυριον αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.
Vós, os que temeis ao Senhor, confiai no Senhor; ele é seu auxílio e seu escudo.
Ο Κυριος μας ενεθυμηθη θελει ευλογει, θελει ευλογει τον οικον Ισραηλ θελει ευλογει τον οικον Ααρων.
O Senhor tem-se lembrado de nós, abençoar-nos-á; abençoará a casa de Israel; abençoará a casa de Arão;
Θελει ευλογει τους φοβουμενους τον Κυριον, τους μικρους μετα των μεγαλων.
abençoará os que temem ao Senhor, tanto pequenos como grandes.
Ο Κυριος θελει αυξησει υμας, υμας και τα τεκνα υμων.
Aumente-vos o Senhor cada vez mais, a vós e a vossos filhos.
σεις εισθε οι ευλογημενοι του Κυριου, του ποιησαντος τον ουρανον και την γην.
Sede vós benditos do Senhor, que fez os céus e a terra.
Οι ουρανοι των ουρανων ειναι του Κυριου, την δε γην εδωκεν εις τους υιους των ανθρωπων.
Os céus são os céus do Senhor, mas a terra, deu-a ele aos filhos dos homens.
Οι νεκροι δεν θελουσιν αινεσει τον Κυριον, ουδε παντες οι καταβαινοντες εις τον τοπον της σιωπης
Os mortos não louvam ao Senhor, nem os que descem ao silêncio;
αλλ ημεις θελομεν ευλογει τον Κυριον, απο του νυν και εως του αιωνος. Αλληλουια.
nós, porém, bendiremos ao Senhor, desde agora e para sempre. Louvai ao Senhor.