Psalms 107

Δοξολογειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος, διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.
Dai graças ao Senhor, porque ele é bom; porque a sua benignidade dura para sempre;
Ας λεγωσιν ουτως οι λελυτρωμενοι του Κυριου, τους οποιους ελυτρωσεν εκ χειρος του εχθρου
digam-no os remidos do Senhor, os quais ele remiu da mão do inimigo,
και συνηγαγεν αυτους εκ των χωρων, απο ανατολης και δυσεως απο βορρα και απο νοτου.
e os que congregou dentre as terras, do Oriente e do Ocidente, do Norte e do Sul.
Περιεπλανωντο εν τη ερημω, εν οδω ανυδρω ουδε ευρισκον πολιν δια κατοικησιν.
Andaram desgarrados pelo deserto, por caminho ermo; não acharam cidade em que habitassem.
Ησαν πεινωντες και διψωντες η ψυχη αυτων απεκαμνεν εν αυτοις.
Andavam famintos e sedentos; desfalecia-lhes a alma.
Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων και ηλευθερωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων.
E clamaram ao Senhor na sua tribulação, e ele os livrou das suas angústias;
Και ωδηγησεν αυτους δι ευθειας οδου, δια να υπαγωσιν εις πολιν κατοικιας.
conduziu-os por um caminho direito, para irem a uma cidade em que habitassem.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Deem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!
Διοτι εχορτασε ψυχην διψωσαν, και ψυχην πεινωσαν ενεπλησεν απο αγαθων.
Pois ele satisfaz a alma sedenta, e enche de bens a alma faminta.
Τους καθημενους εν σκοτει και σκια θανατου, τους δεδεμενους εν θλιψει και εν σιδηρω
Quanto aos que se assentavam nas trevas e sombra da morte, presos em aflição e em ferros,
διοτι ηπειθησαν εις τα λογια του Θεου και την βουλην του Υψιστου κατεφρονησαν
por se haverem rebelado contra as palavras de Deus, e desprezado o conselho do Altíssimo,
δια τουτο εταπεινωσε την καρδιαν αυτων εν κοπω επεσον, και δεν υπηρχεν ο βοηθων.
eis que lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εσωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων
Então clamaram ao Senhor na sua tribulação, e ele os livrou das suas angústias.
εξηγαγεν αυτους εκ του σκοτους και εκ της σκιας του θανατου και τα δεσμα αυτων συνετριψεν.
Tirou-os das trevas e da sombra da morte, e quebrou-lhes as prisões.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Deem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!
διοτι συνετριψε πυλας χαλκινας και μοχλους σιδηρους κατεκοψεν.
Pois quebrou as portas de bronze e despedaçou as trancas de ferro.
Οι αφρονες βασανιζονται δια τας παραβασεις αυτων και δια τας ανομιας αυτων.
Os insensatos, por causa do seu caminho de transgressão, e por causa das suas iniquidades, são afligidos.
Παν φαγητον βδελυττεται η ψυχη αυτων, και πλησιαζουσιν εως των πυλων του θανατου.
A sua alma aborreceu toda sorte de comida, e eles chegaram até as portas da morte.
Τοτε βοωσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και σωζει αυτους απο των αναγκων αυτων
Então clamaram ao Senhor na sua tribulação, e ele os livrou das suas angústias.
αποστελλει τον λογον αυτου και ιατρευει αυτους και ελευθερονει απο της φθορας αυτων.
Enviou a sua palavra, e os sarou, e os livrou da destruição.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου, και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Deem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!
και ας θυσιαζωσι θυσιας αινεσεως και ας κηρυττωσι τα εργα αυτου εν αγαλλιασει.
Ofereçam sacrifícios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo!
Οι καταβαινοντες εις την θαλασσαν με πλοια, καμνοντες εργασιας εν υδασι πολλοις,
Os que descem ao mar em navios, os que fazem comércio nas grandes águas,
αυτοι βλεπουσι τα εργα του Κυριου και τα θαυμασια αυτου τα γινομενα εις τα βαθη
esses veem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no abismo.
Διοτι προσταζει, και εγειρεται ανεμος καταιγιδος, και υψονει τα κυματα αυτης.
Pois ele manda, e faz levantar o vento tempestuoso, que eleva as ondas do mar.
Αναβαινουσιν εως των ουρανων και καταβαινουσιν εως των αβυσσων η ψυχη αυτων τηκεται υπο της συμφορας.
Eles sobem ao céu, descem ao abismo; esvaece-lhes a alma de aflição.
Σειονται και κλονιζονται ως ο μεθυων, και πασα η σοφια αυτων χανεται.
Balançam e cambaleiam como ébrios, e perdem todo o tino.
Τοτε κραζουσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εξαγει αυτους απο των αναγκων αυτων.
Então clamam ao Senhor na sua tribulação, e ele os livra das suas angústias.
Κατασιγαζει την ανεμοζαλην, και σιωπωσι τα κυματα αυτης.
Faz cessar a tormenta, de modo que se acalmam as ondas.
Και ευφραινονται, διοτι ησυχασαν και οδηγει αυτους εις τον επιθυμητον λιμενα αυτων.
Então eles se alegram com a bonança; e assim ele os leva ao porto desejado.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Deem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!
και ας υψονωσιν αυτον εν τη συναξει του λαου, και εν τω συνεδριω των πρεσβυτερων ας αινωσιν αυτον.
Exaltem-no na congregação do povo, e louvem-no na assembleia dos anciãos!
Μεταβαλλει ποταμους εις ερημον και πηγας υδατων εις ξηρασιαν
Ele converte rios em deserto, e nascentes em terra sedenta;
την καρποφορον γην εις αλμυραν, δια την κακιαν των κατοικουντων εν αυτη.
a terra frutífera em deserto salgado, por causa da maldade dos que nela habitam.
Μεταβαλλει την ερημον εις λιμνας υδατων και την ξηραν γην εις πηγας υδατων.
Converte o deserto em lagos, e a terra seca em nascentes.
Και εκει κατοικιζει τους πεινωντας, και συγκροτουσι πολεις εις κατοικησιν
E faz habitar ali os famintos, que edificam uma cidade para sua habitação;
και σπειρουσιν αγρους και φυτευουσιν αμπελωνας, οιτινες καμνουσι καρπους γεννηματος.
semeiam campos e plantam vinhas, que produzem frutos abundantes.
Και ευλογει αυτους, και πληθυνονται σφοδρα, και δεν ολιγοστευει τα κτηνη αυτων.
Ele os abençoa, de modo que se multiplicam sobremaneira; e não permite que o seu gado diminua.
Ολιγοστευουσιν ομως επειτα και ταπεινονονται, απο της στενοχωριας, της συμφορας και του πονου.
Quando eles decrescem e são abatidos pela opressão, aflição e tristeza,
Επιχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω.
ele lança o desprezo sobre os príncipes, e os faz desgarrados pelo deserto, onde não há caminho.
Τον δε πενητα υψονει απο της πτωχειας και καθιστα ως ποιμνια τας οικογενειας.
Mas levanta da opressão o necessitado para um alto retiro, e dá-lhe famílias como um rebanho.
Οι ευθεις βλεπουσι και ευφραινονται πασα δε ανομια θελει εμφραξει το στομα αυτης.
Os retos o veem e se regozijam, e toda a iniquidade tapa a sua própria boca.
Οστις ειναι σοφος ας παρατηρη ταυτα και θελουσιν εννοησει τα ελεη του Κυριου.
Quem é sábio observe estas coisas, e considere atentamente as benignidades do Senhor.