Lamentations 3

Εγω ειμαι ο ανθρωπος, οστις ειδον θλιψιν απο της αβδου του θυμου αυτου.
Eu sou o homem que viu a aflição causada pela vara do seu furor.
Με ωδηγησε και εφερεν εις σκοτος και ουχι εις φως.
Ele me guiou e me fez andar em trevas e não na luz.
Ναι, κατ εμου εστραφη κατ εμου εστρεψε την χειρα αυτου ολην την ημεραν.
Deveras fez virar e revirar a sua mão contra mim o dia todo.
Επαλαιωσε την σαρκα μου και το δερμα μου συνετριψε τα οστα μου.
Fez envelhecer a minha carne e a minha pele; quebrou-me os ossos.
Ωικοδομησε κατ εμου και με περιεκυκλωσε χολην και μοχθον.
Levantou trincheiras contra mim, e me cercou de fel e trabalho.
Με εκαθισεν εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνιους.
Fez-me habitar em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.
Με περιεφραξε, δια να μη εξελθω εβαρυνε τας αλυσεις μου.
Cercou-me de uma sebe de modo que não posso sair; agravou os meus grilhões.
Ετι και οταν κραζω και αναβοω, αποκλειει την προσευχην μου.
Ainda quando grito e clamo por socorro, ele exclui a minha oração.
Περιεφραξε με πελεκητους λιθους τας οδους μου, εστρεβλωσε τας τριβους μου.
Fechou os meus caminhos com pedras lavradas, fez tortuosas as minhas veredas.
Εγεινεν εις εμε αρκτος ενεδρευουσα, λεων εν αποκρυφοις.
Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.
Παρετρεψε τας οδους μου και με κατεσπαραξε, με κατεστηαεν ηφανισμενην.
Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.
Ενετεινε το τοξον αυτου και με εστησεν ως σκοπον εις βελος.
Armou o seu arco, e me pôs como alvo à flecha.
Ενεπηξεν εις τα νεφρα μου τα βελη της φαρετρας αυτου.
Fez entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.
Εγεινα γελως εις παντα τον λαον μου, ασμα αυτων ολην την ημεραν.
Fui feito um objeto de escárnio para todo o meu povo, e a sua canção o dia todo.
Με εχορτασε πικριαν με εμεθυσεν αψινθιον.
Encheu-me de amarguras, fartou-me de absinto.
Και συνετριψε τους οδοντας μου με χαλικας με εκαλυψε με σποδον.
Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes, cobriu-me de cinza.
Και απεσπρωξα, απο ειρηνης την ψυχην μου ελησμονησα το αγαθον.
Alongaste da paz a minha alma; esqueci-me do que seja a felicidade.
Και ειπα, Απωλεσθη η δυναμις μου και η ελπις μου υπο του Κυριου.
Digo, pois: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.
Ενθυμηθητι την θλιψιν μου και την εξωσιν μου, το αψινθιον και την χολην.
Lembra-te da minha aflição e amargura, do absinto e do fel.
Η ψυχη μου ενθυμειται ταυτα ακαταπαυστως και ειναι τεταπεινωμενη εν εμοι.
Minha alma ainda os conserva na memória, e se abate dentro de mim.
Τουτο ανακαλω εις την καρδιαν μου, οθεν εχω ελπιδα
Torno a trazer isso à mente, portanto tenho esperança.
Ελεος του Κυριου ειναι, οτι δεν συνετελεσθημεν, επειδη δεν εξελιπον οι οικτιρμοι αυτου.
A benignidade do Senhor jamais acaba, as suas misericórdias não têm fim;
Ανανεονονται εν ταις πρωιαις μεγαλη ειναι η πιστοτης σου.
renovam-se cada manhã. Grande é a tua fidelidade.
Ο Κυριος ειναι η μερις μου, ειπεν η ψυχη μου δια τουτο θελω ελπιζει επ αυτον.
A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.
Αγαθος ο Κυριος εις τους προσμενοντας αυτον, εις την ψυχην την εκζητουσαν αυτον.
Bom é o Senhor para os que esperam por ele, para a alma que o busca.
Καλον ειναι και να ελπιζη τις και να εφησυχαζη εις την σωτηριαν του Κυριου.
Bom é ter esperança, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.
Καλον εις τον ανθρωπον να βασταζη ζυγον εν τη νεοτητι αυτου.
Bom é para o homem suportar o jugo na sua mocidade.
Θελει καθησθαι κατα μονας και σιωπα, επειδη ο Θεος επεβαλε φορτιον επ αυτον.
Que se assente ele, sozinho, e fique calado, porquanto Deus o pôs sobre ele.
Θελει βαλει το στομα αυτου εις το χωμα, ισως ηναι ελπις.
Ponha a sua boca no pó; talvez ainda haja esperança.
Θελει δωσει την σιαγονα εις τον απιζοντα αυτον θελει χορτασθη απο ονειδισμου.
Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.
Διοτι ο Κυριος δεν απορριπτει εις τον αιωνα
Pois o Senhor não rejeitará para sempre.
Αλλ εαν και θλιψη, θελει ομως και οικτειρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου.
Embora entristeça a alguém, contudo terá compaixão segundo a grandeza da sua misericordia.
Διοτι δεν θλιβει εκ καρδιας αυτου ουδε καταθλιβει τους υιους των ανθρωπων.
Porque não aflige nem entristece de bom grado os filhos dos homens.
Το να καταπατη τις υπο τους ποδας αυτου παντας τους δεσμιους της γης.
Pisar debaixo dos pés a todos os presos da terra,
Το να διαστρεφη κρισιν ανθρωπου κατεναντι του προσωπου του Υψιστου
perverter o direito do homem perante a face do Altíssimo,
Το να αδικη ανθρωπον εν τη δικη αυτου ο Κυριος δεν βλεπει ταυτα.
subverter o homem no seu pleito, não são do agrado do senhor.
Τις λεγει τι και γινεται, χωρις να προσταξη αυτο ο Κυριος;
Quem é aquele que manda, e assim acontece, sem que o Senhor o tenha ordenado?
Εκ του στοματος του Υψιστου δεν εξερχονται τα κακα και τα αγαθα;
Não sai da boca do Altíssimo tanto o mal como o bem?
Δια τι ηθελε γογγυσει ανθρωπος ζων, ανθρωπος, δια την ποινην της αμαρτιας αυτου;
Por que se queixaria o homem vivente, o varão por causa do castigo dos seus pecados?
Ας ερευνησωμεν τας οδους ημων και ας εξετασωμεν και ας επιστρεψωμεν εις τον Κυριον.
Esquadrinhemos os nossos caminhos, provemo-los, e voltemos para o Senhor.
Ας υψωσωμεν τας καρδιας ημων και τας χειρας προς τον Θεον τον εν τοις ουρανοις, λεγοντες,
Levantemos os nossos corações com as mãos para Deus no céu dizendo;
Ημαρτησαμεν και απεστατησαμεν συ δεν μας συνεχωρησας.
Nós transgredimos, e fomos rebeldes, e não perdoaste,
Περιεκαλυψας με θυμον και κατεδιωξας ημας εφονευσας, δεν εφεισθης.
Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste, não te apiedaste.
Εκαλυψας σεαυτον με νεφος, δια να μη διαβαινη η προσευχη ημων.
Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.
Μας εκαμες σκυβαλον και βδελυγμα εν μεσω των λαων.
Como escória e refugo nos puseste no meio dos povos.
Παντες οι εχθροι ημων ηνοιξαν το στομα αυτων εφ ημας.
Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.
Φοβος και λακκος ηλθον εφ ημας, ερημωσις και συντριμμος.
Temor e cova vieram sobre nós, assolação e destruição.
Ρυακας υδατων καταβιβαζει ο οφθαλμος μου δια τον συντριμμον της θυγατρος του λαου μου.
Torrentes de águas correm dos meus olhos, por causa da destruição da filha do meu povo.
Ο οφθαλμος μου σταλαζει και δεν σιωπα, διοτι δεν εχει ανεσιν,
Os meus olhos derramam lágrimas, e não cessam, sem haver intermissão,
Εωσου ο Κυριος διακυψη και ιδη εξ ουρανου.
até que o Senhor atente e veja desde o céu.
Ο οφθαλμος μου καταθλιβει την ψυχην μου, εκ πασων των θυγατερων της πολεως μου.
Os meus olhos me afligem, por causa de todas as filhas da minha cidade.
Οι εχθρευομενοι με αναιτιως με εκυνηγησαν ακαταπαυστως ως στρουθιον.
Como ave me caçaram os que, sem causa, são meus inimigos.
Εκοψαν την ζωην μου εν τω λακκω και ερριψαν λιθον επ εμε.
Atiraram-me vivo na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
Τα υδατα επλημμυρησαν υπερανω της κεφαλης μου ειπα, Απερριφθην.
Águas correram sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
Επεκαλεσθην το ονομα σου, Κυριε, εκ λακκου κατωτατου.
Invoquei o teu nome, Senhor, desde a profundeza da masmorra.
Ηκουσας την φωνην μου μη κλεισης το ωτιον σου εις τον στεναγμον μου, εις την κραυγην μου.
Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
Επλησιασας καθ ην ημεραν σε επεκαλεσθην ειπας, Μη φοβου.
Tu te aproximaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
Εδικασας, Κυριε, την δικην της ψυχης μου ελυτρωσας την ζωην μου.
Pleiteaste, Senhor, a minha causa; remiste a minha vida.
Ειδες, Κυριε, το προς εμε αδικον κρινον την κρισιν μου.
Viste, Senhor, a injustiça que sofri; julga tu a minha causa.
Ειδες πασας τας εκδικησεις αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ εμου.
Viste toda a sua vingança, todos os seus desígnios contra mim.
Ηκουσας, Κυριε, τον ονειδισμον αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ εμου
Ouviste as suas afrontas, Senhor, todos os seus desígnios contra mim,
Τους λογους των επανισταμενων επ εμε και τας μελετας αυτων κατ εμου ολην την ημεραν.
os lábios e os pensamentos dos que se levantam contra mim o dia todo.
Ιδε, οταν καθηνται και οταν σηκονωνται εγω ειμαι το ασμα αυτων.
Observa-os ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
Καμε, Κυριε, εις αυτους ανταποδοσιν κατα τα εργα των χειρων αυτων.
Tu lhes darás a recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.
Δος εις αυτους πωρωσιν καρδιας, την καταραν σου επ αυτους.
Tu lhes darás dureza de coração, maldição tua sobre eles.
Καταδιωξον εν οργη και αφανισον αυτους υποκατωθεν των ουρανων του Κυριου.
Na tua ira os perseguirás, e os destruirás de debaixo dos teus céus, ó Senhor.