Job 6

Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν

Então Jó, respondendo, disse:

Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.

Oxalá de fato se pesasse a minhá magoa, e juntamente na balança se pusesse a minha calamidade!

Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.

Pois, na verdade, seria mais pesada do que a areia dos mares; por isso é que as minhas palavras têm sido temerárias.

Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.

Porque as flechas do Todo-Poderoso se cravaram em mim, e o meu espírito suga o veneno delas; os terrores de Deus se arregimentam contra mim.

Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;

Zurrará o asno montês quando tiver erva? Ou mugirá o boi junto ao seu pasto?:

Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;

Pode se comer sem sal o que é insípido? Ou há gosto na clara do ovo?

Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.

Nessas coisas a minha alma recusa tocar, pois são para mim qual comida repugnante.

Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.

Quem dera que se cumprisse o meu rogo, e que Deus me desse o que anelo!

Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.

Que fosse do agrado de Deus esmagar-me; que soltasse a sua mão, e me exterminasse!

Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.

Isto ainda seria a minha consolação, e exultaria na dor que não me poupa; porque não tenho negado as palavras do Santo.

Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;

Qual é a minha força, para que eu espere? Ou qual é o meu fim, para que me porte com paciência?

Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;

É a minha força a força da pedra? Ou é de bronze a minha carne?

Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ εμου η σωτηρια;

Na verdade não há em mim socorro nenhum. Não me desamparou todo o auxílio eficaz?

Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου αλλ αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.

Ao que desfalece devia o amigo mostrar compaixão; mesmo ao que abandona o temor do Todo-Poderoso.

Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον

Meus irmãos houveram-se aleivosamente, como um ribeiro, como a torrente dos ribeiros que passam,

οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων

os quais se turvam com o gelo, e neles se esconde a neve;

οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.

no tempo do calor vão minguando; e quando o calor vem, desaparecem do seu lugar.

Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται

As caravanas se desviam do seu curso; sobem ao deserto, e perecem.

τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους

As caravanas de Tema olham; os viandantes de Sabá por eles esperam.

Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων ηλθον εκει και ενετραπησαν.

Ficam envergonhados por terem confiado; e, chegando ali, se confundem.

Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.

Agora, pois, tais vos tornastes para mim; vedes a minha calamidade e temeis.

Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;

Acaso disse eu: Dai-me um presente? Ou: Fazei-me uma oferta de vossos bens?

η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;

Ou: Livrai-me das mãos do adversário? Ou: Resgatai-me das mãos dos opressores?

Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.

Ensinai-me, e eu me calarei; e fazei-me entender em que errei.

Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι αλλ ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;

Quão poderosas são as palavras da boa razão! Mas que é o que a vossa arguição reprova?

Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;

Acaso pretendeis reprovar palavras, embora sejam as razões do desesperado como vento?

Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.

Até quereis lançar sortes sobre o órfão, e fazer mercadoria do vosso amigo.

Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.

Agora, pois, por favor, olhai para, mim; porque de certo à vossa face não mentirei.

Επιστρεψατε, παρακαλω ας μη γεινη αδικια ναι, επιστρεψατε παλιν η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.

Mudai de parecer, peço-vos, não haja injustiça; sim, mudai de parecer, que a minha causa é justa.

Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;

Há iniquidade na minha língua? Ou não poderia o meu paladar discernir coisas perversas?