I Peter 4

Επειδη λοιπον ο Χριστος επαθεν υπερ ημων κατα σαρκα, οπλισθητε και σεις το αυτο φρονημα, διοτι ο παθων κατα σαρκα επαυσεν απο της αμαρτιας,
Ora pois, já que Cristo padeceu por nós na carne, armai-vos também vós deste mesmo pensamento; porque aquele que padeceu na carne já cessou do pecado;
δια να ζησητε τον εν σαρκι επιλοιπον χρονον, ουχι πλεον εν ταις επιθυμιαις των ανθρωπων, αλλ εν τω θεληματι του Θεου.
para que, no tempo que ainda vos resta na carne não continueis a viver para as paixões dos homens, mas para a vontade de Deus.
Διοτι αρκετος ειναι εις ημας ο παρελθων καιρος του βιου, οτε επραξαμεν το θελημα των εθνων, περιπατησαντες εν ασελγειαις, επιθυμιαις, οινοποσιαις, κωμοις, συμποσιοις και αθεμιτοις ειδωλολατρειαις
Porque é bastante que no tempo passado tenhais cumprido a vontade dos gentios, andando em perversões, paixões, bebedices, glutonarias, festanças e detestáveis idolatrias.
και δια τουτο παραξενευονται οτι σεις δεν συντρεχετε με αυτους εις την αυτην εκχειλισιν της ασωτιας, και σας βλασφημουσιν
E eles acham estranho não correrdes com eles no mesmo desenfreamento de devassidão, falando mal de vós;
οιτινες θελουσιν αποδωσει λογον εις εκεινον, οστις ειναι ετοιμος να κρινη ζωντας και νεκρους.
os quais hão de dar conta ao que está preparado para julgar os vivos e os mortos.
Επειδη δια τουτο εκηρυχθη το ευαγγελιον και προς τους νεκρους, δια να κριθωσι μεν κατα ανθρωπους εν σαρκι, να ζωσι δε κατα Θεον εν πνευματι.
Pois é por isto que foi pregado o evangelho até aos mortos, para que, na verdade, fossem julgados segundo os homens na carne, mas vivessem segundo Deus em espírito.
Παντων δε το τελος επλησιασε. Φρονιμως λοιπον διαγετε και αγρυπνειτε εις τας προσευχας
Mas já está próximo o fim de todas as coisas; portanto sede sóbrios e vigiai em oração;
προ παντων δε εχετε ενθερμον την εις αλληλους αγαπην, διοτι η αγαπη θελει καλυψει πληθος αμαρτιων
tendo antes de tudo ardente amor uns para com os outros, porque o amor cobre uma multidão de pecados;
γινεσθε φιλοξενοι εις αλληλους χωρις γογγυσμων
sendo hospitaleiros uns para com os outros, sem murmuração;
εκαστος κατα το χαρισμα, το οποιον ελαβεν, υπηρετειτε κατα τουτο εις αλληλους ως καλοι οικονομοι της πολυειδους χαριτος του Θεου
servindo uns aos outros conforme o dom que cada um recebeu, como bons despenseiros da multiforme graça de Deus.
εαν τις λαλη, ας λαλη ως λαλων λογια Θεου εαν τις υπηρετη, ας υπηρετη ως υπηρετων εκ της δυναμεως, την οποιαν χορηγει ο Θεος δια να δοξαζηται εν πασιν ο Θεος δια Ιησου Χριστου, εις τον οποιον ειναι η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
Se alguém fala, fale de acordo com os oráculos de Deus; se alguém serve, faça-o segundo a força que Deus concede; para que em tudo Deus seja glorificado por meio de Jesus Cristo, a quem pertence a glória e o domínio para todo o sempre. Amém.
Αγαπητοι, μη παραξενευεσθε δια τον βασανισμον τον γινομενον εις εσας προς δοκιμασιαν, ως εαν συνεβαινεν εις εσας παραδοξον τι,
Amados, não estranheis a ardente provação que vem sobre vós para vos experimentar, como se coisa estranha vos acontecesse;
αλλα καθοτι εισθε κοινωνοι των παθηματων του Χριστου, χαιρετε, ινα και οταν η δοξα αυτου φανερωθη χαρητε αγαλλιωμενοι.
mas regozijai-vos por serdes participantes das aflições de Cristo; para que também na revelação da sua glória vos regozijeis e exulteis.
Εαν ονειδιζησθε δια το ονομα του Χριστου, εισθε μακαριοι, διοτι το Πνευμα της δοξης και το του Θεου αναπαυεται εφ υμας κατα μεν αυτους βλασφημειται, κατα δε υμας δοξαζεται.
Se pelo nome de Cristo sois injuriados, bem-aventurados sois, porque o Espírito da glória e de Deus repousa sobre vós. Da parte deles, ele é blasfemado, mas de vós, glorificado.
Διοτι μηδεις υμων ας μη πασχη ως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ως περιεργαζομενος τα αλλοτρια.
Que nenhum de vós, entretanto, padeça como homicida, ou ladrão, ou malfeitor, ou como quem se entremete em negócios alheios;
αλλ εαν πασχη ως Χριστιανος, ας μη αισχυνηται, αλλ ας δοξαζη τον Θεον κατα τουτο.
mas, se padece como cristão, não se envergonhe, antes glorifique a Deus neste nome.
Διοτι εφθασεν ο καιρος του να αρχιση η κρισις απο του οικου του Θεου και αν αρχιζη πρωτον αφ ημων, τι θελει εισθαι το τελος των απειθουντων εις το ευαγγελιον του Θεου;
Porque já é tempo que comece o julgamento pela casa de Deus; e se começa por nós, qual será o fim daqueles que desobedecem ao evangelho de Deus?
και αν ο δικαιος μολις σωζηται, ο ασεβης και αμαρτωλος που θελει φανη;
E se o justo dificilmente se salva, onde comparecerá o ímpio pecador?
Ωστε και οι πασχοντες κατα το θελημα του Θεου ας εμπιστευωνται τας εαυτων ψυχας εις αυτον, ως εις πιστον δημιουργον εν αγαθοποιια.
Portanto os que sofrem segundo a vontade de Deus confiem as suas almas ao fiel Criador, praticando o bem.