I Corinthians 13

Εαν λαλω τας γλωσσας των ανθρωπων και των αγγελων, αγαπην δε μη εχω, εγεινα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον.
Ainda que eu falasse as línguas dos homens e dos anjos, e não tivesse amor, seria como o metal que soa ou como o címbalo que retine.
Και εαν εχω προφητειαν και εξευρω παντα τα μυστηρια και πασαν την γνωσιν, και εαν εχω πασαν την πιστιν, ωστε να μετατοπιζω ορη, αγαπην δε μη εχω, ειμαι ουδεν.
E ainda que tivesse o dom de profecia, e conhecesse todos os mistérios e toda a ciência, e ainda que tivesse toda fé, de maneira tal que transportasse os montes, e não tivesse amor, nada seria.
Και εαν παντα τα υπαρχοντα μου διανειμω, και εαν παραδωσω το σωμα μου δια να καυθω, αγαπην δε μη εχω, ουδεν ωφελουμαι.
E ainda que distribuísse todos os meus bens para sustento dos pobres, e ainda que entregasse o meu corpo para ser queimado, e não tivesse amor, nada disso me aproveitaria.
Η αγαπη μακροθυμει, αγαθοποιει, η αγαπη δεν φθονει, η αγαπη δεν αυθαδιαζει, δεν επαιρεται,
O amor é sofredor, é benigno; o amor não é invejoso; o amor não se vangloria, não se ensoberbece,
δεν ασχημονει, δεν ζητει τα εαυτης, δεν παροξυνεται, δεν διαλογιζεται το κακον,
não se porta inconvenientemente, não busca os seus próprios interesses, não se irrita, não suspeita mal;
δεν χαιρει εις την αδικιαν, συγχαιρει δε εις την αληθειαν
não se regozija com a injustiça, mas se regozija com a verdade;
παντα ανεχεται, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει.
tudo sofre, tudo crê, tudo espera, tudo suporta.
Η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει τα αλλα ομως, ειτε προφητειαι ειναι, θελουσι καταργηθη ειτε γλωσσαι, θελουσι παυσει ειτε γνωσις, θελει καταργηθη.
O amor jamais acaba; mas havendo profecias, serão aniquiladas; havendo línguas, cessarão; havendo ciência, desaparecerá;
Διοτι κατα μερος γινωσκομεν και κατα μερος προφητευομεν
porque, em parte conhecemos, e em parte profetizamos;
οταν ομως ελθη το τελειον, τοτε το κατα μερος θελει καταργηθη.
mas, quando vier o que é perfeito, então o que é em parte será aniquilado.
Οτε ημην νηπιος, ως νηπιος ελαλουν, ως νηπιος εφρονουν, ως νηπιος εσυλλογιζομην οτε ομως εγεινα ανηρ, κατηργησα τα του νηπιου.
Quando eu era menino, pensava como menino; mas, logo que cheguei a ser homem, acabei com as coisas de menino.
Διοτι τωρα βλεπομεν δια κατοπτρου αινιγματωδως, τοτε δε προσωπον προς προσωπον τωρα γνωριζω κατα μερος, τοτε δε θελω γνωρισει καθως και εγνωρισθην.
Porque agora vemos como por espelho, em enigma, mas então veremos face a face; agora conheço em parte, mas então conhecerei plenamente, como também sou plenamente conhecido.
Τωρα δε μενει πιστις, ελπις, αγαπη, τα τρια ταυτα. μεγαλητερα δε τουτων ειναι η αγαπη.
Agora, pois, permanecem a fé, a esperança, o amor, estes três; mas o maior destes é o amor.