Psalms 147

Αινειτε τον Κυριον διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Αριθμει τα πληθη των αστρων Καλει τα παντα ονομαστι.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου η συνεσις αυτου αμετρητος.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον αινει τον Θεον σου, Σιων.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże , Syonie! Boga twego.
Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου σε χορταινει με το παχος του σιτου.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Διδει χιονα ως μαλλιον διασπειρει την παχνην ως στακτην.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.