Psalms 108

Ωιδη Ψαλμου του Δαβιδ. Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε θελω ψαλλει και θελω ψαλμωδει εν τη δοξη μου.

Pieśń psalmu samego Dawida.

Εξεγερθητι, ψαλτηριον, και κιθαρα θελω εξεγερθη το πρωι.

Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων, και θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων

Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου και εως των νεφελων η αληθεια σου.

Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους και η δοξα σου ας ηναι εφ ολην την γην

Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.

Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.

Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου θελω χαιρει, θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει

Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.

Εμου ειναι ο Γαλααδ, εμου ο Μανασσης ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου

Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.

Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του πλυσιματος μου επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου θελω αλαλαξει επι την Παλαιστινην.

Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.

Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;

Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.

ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;

Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

Βοηθησον ημας απο της θλιψεως, διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.

Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?

Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.

Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka. W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.