Proverbs 2

2:1

Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,

Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;

2:2

ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν

Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;

2:3

και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν

Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;

2:4

εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,

Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:

2:5

τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.

Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.

2:6

Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.

Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.

2:7

Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,

On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,

2:8

υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.

Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.

2:9

Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.

Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.

2:10

Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,

Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:

2:11

ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει

Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.

2:12

δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,

Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;

2:13

οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους

Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;

2:14

οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,

Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;

2:15

των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι

Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;

2:16

δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,

Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;

2:17

ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.

Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.

2:18

Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους

Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.

2:19

παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης

Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.

2:20

δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.

A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.

2:21

Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.

Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;

2:22

Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ αυτης.

Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.