Proverbs 15

Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον αλλ ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην.

Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.

Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν.

Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.

Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους.

Na każdem miejscu oczy Pańskie upatrują złe i dobre.

Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα.

Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.

Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος.

Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.

Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος.

W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.

Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν αλλ η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως.

Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.

Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον αλλ η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.

Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.

Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην.

Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.

Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει.

Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.

Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων;

Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.

Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους.

Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.

Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα.

Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.

Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν.

Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem

Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην.

Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.

Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις.

Lepsza jest trocha w bojaźni Pańskiej , niżeli skarb wielki z kłopotem.

Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους.

Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.

Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας.

Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.

Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας αλλ η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη.

Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.

Υιος σοφος ευφραινει πατερα ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου.

Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.

Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως.

Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.

Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται.

Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.

Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι.

Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!

Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω.

Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.

Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων στερεονει δε το οριον της χηρας.

Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.

Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι.

Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.

Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου αλλ οστις μισει τα δωρα θελει ζησει.

Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.

Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.

Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.

Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.

Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.

Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν και η καλη φημη παχυνει τα οστα.

Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.

Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων.

Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.

Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου αλλ οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν.

Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.

Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.