Proverbs 12

Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν αλλ οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.

Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.

Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.

Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.

Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.

Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.

Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.

Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.

Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης αι δε βουλαι των ασεβων δολος.

Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.

Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.

Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.

Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.

Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.

Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.

Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.

Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.

Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.

Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.

Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.

Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.

Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.

Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων αλλ η ριζα του δικαιου αναδιδει.

Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.

Δι αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.

W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.

Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.

Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.

Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.

Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.

Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.

Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.

Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον ο δε ψευδομαρτυς δολον.

Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.

Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.

Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.

Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.

Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.

Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.

Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.

Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.

Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.

Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.

Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.

Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.

Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.

Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.

Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.

Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.

Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.

Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.

Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.

Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.

Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.

Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.

Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.