Job 28

Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων και εν αυτη χωμα χρυσιου.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι αυτης.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Αλλ η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ εμου.
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ αυτης και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.