Psalms 89

Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου. Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.

En læresalme av Etan, esrahitten.

Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.

Om Herrens nådegjerninger vil jeg synge til evig tid; fra slekt til slekt vil jeg kunngjøre din trofasthet med min munn.

Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου

For jeg sier: Miskunnhet bygges op til evig tid, i himmelen grunnfester du din trofasthet.

Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.

Du sier: Jeg har gjort en pakt med min utvalgte, jeg har svoret David, min tjener:

Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.

Til evig tid vil jeg grunnfeste ditt avkom, og jeg vil bygge din trone fra slekt til slekt. Sela.

Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;

Og himlene priser din underfulle gjerning, Herre, og din trofasthet prises i de helliges forsamling.

Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.

For hvem i det høie er å ligne med Herren? Hvem er Herren lik blandt Guds sønner,

Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.

en Gud, såre forferdelig i de helliges hemmelige råd og fryktelig for alle dem som er omkring ham?

Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.

Herre, hærskarenes Gud, hvem er sterk som du, Herre? Og din trofasthet er rundt omkring dig.

Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.

Du er den som hersker over havets overmot; når dets bølger reiser sig, lar du dem legge sig.

Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.

Du har sønderknust Rahab som en ihjelslått; med din styrkes arm har du spredt dine fiender.

Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.

Dig hører himlene til, dig også jorden; jorderike og alt det som fyller det - du har grunnfestet dem;

Εχεις ισχυρον τον βραχιονα κραταια ειναι η χειρ σου υψηλη η δεξια σου.

nord og syd - du har skapt dem; Tabor og Hermon jubler over ditt navn.

Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.

Du har en arm med velde; sterk er din hånd, ophøiet er din høire hånd.

Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.

Rettferd og rett er din trones grunnvoll; nåde og sannhet går frem for ditt åsyn.

Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.

Salig er det folk som kjenner til jubel; Herre, i ditt åsyns lys skal de vandre.

Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.

I ditt navn skal de fryde sig hele dagen, og ved din rettferdighet blir de ophøiet.

Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.

For du er deres styrkes pryd, og ved din godhet ophøier du vårt horn.

Ελαλησας τοτε δι οραματος προς τον οσιον σου και ειπας εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον υψωσα εκλεκτον εκ του λαου

For Herren er vårt skjold, og Israels Hellige vår konge.

Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον

Dengang talte du i et syn til dine fromme og sa: Jeg har nedlagt hjelp hos en helt, jeg har ophøiet en ung mann av folket.

η χειρ μου θελει στερεονει αυτον και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.

Jeg har funnet David, min tjener, jeg har salvet ham med min hellige olje.

δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ αυτου ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.

Min hånd skal alltid være med ham, og min arm skal gi ham styrke.

Και θελω κατακοψει απ εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.

Fienden skal ikke plage ham, og den urettferdige skal ikke undertrykke ham.

Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ αυτου και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.

Men jeg vil sønderknuse hans motstandere for hans åsyn og slå dem som hater ham.

Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.

Og min trofasthet og min miskunnhet skal være med ham, og i mitt navn skal hans horn ophøies.

Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.

Og jeg vil la ham legge sin hånd på havet og sin høire hånd på elvene.

Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.

Han skal rope til mig: Du er min far, min Gud og min frelses klippe.

Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ αυτου.

Og jeg vil gjøre ham til den førstefødte, til den høieste blandt kongene på jorden.

Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.

Jeg vil bevare min miskunnhet mot ham til evig tid, og min pakt skal stå fast for ham.

Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν

Og jeg vil la hans avkom bli til evig tid og hans trone som himmelens dager.

Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου

Dersom hans barn forlater min lov og ikke vandrer i mine bud,

Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.

dersom de krenker mine forskrifter og ikke holder mine befalinger,

Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.

da vil jeg hjemsøke deres synd med ris og deres misgjerning med plager.

Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.

Men min miskunnhet vil jeg ikke ta fra ham, og min trofasthet skal ikke svikte;

Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.

jeg vil ikke bryte min pakt og ikke forandre hvad som gikk ut fra mine leber.

Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου

Ett har jeg svoret ved min hellighet, sannelig, for David vil jeg ikke lyve:

Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.

Hans avkom skal bli til evig tid, og hans trone som solen for mitt åsyn.

Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου

Som månen skal den stå evindelig, og vidnet i det høie er trofast. Sela.

ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.

Og du har forkastet og forsmådd, du er blitt harm på din salvede.

Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου ηφανισας τα οχυρωματα αυτου

Du har rystet av dig pakten med din tjener, du har vanhelliget hans krone ned i støvet.

διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.

Du har revet ned alle hans murer, du har lagt hans festninger i grus.

Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου

Alle de som går forbi på veien, har plyndret ham; han er blitt til hån for sine naboer.

ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη

Du har ophøiet hans motstanderes høire hånd, du har gledet alle hans fiender.

Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.

Og du lot hans skarpe sverd vike og lot ham ikke holde stand i striden.

Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.

Du har gjort ende på hans glans og kastet hans trone i støvet.

Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;

Du har forkortet hans ungdoms dager, du har dekket ham med skam. Sela.

Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.

Hvor lenge, Herre, vil du skjule dig evindelig? Hvor lenge skal din harme brenne som ild?

Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.

Kom dog i hu hvor kort mitt liv er, hvor forgjengelige du har skapt alle menneskenes barn!

Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;

Hvem er den mann som lever og ikke ser døden, som frir sin sjel fra dødsrikets vold? Sela.

Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων

Hvor er, Herre, dine forrige nådegjerninger, som du tilsvor David i din trofasthet?

με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.

Kom i hu, Herre, dine tjeneres vanære, at jeg må bære alle de mange folk i mitt skjød,

Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.

at dine fiender håner, Herre, at de håner din salvedes fotspor! Lovet være Herren til evig tid! Amen, amen.