Psalms 83

Ωιδη Ψαλμου του Ασαφ. Θεε, μη σιωπησης μη σιγησης και μη ησυχασης, Θεε.
En sang, en salme av Asaf.
Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θορυβουσι, και οι μισουντες σε υψωσαν κεφαλην.
Gud, ti ikke! Vær ikke stille og hold dig ikke rolig, Gud!
Κακην βουλην ελαβον κατα του λαου σου και συνεβουλευθησαν κατα των εκλεκτων σου.
For se, dine fiender larmer, og de som hater dig, løfter hodet.
Ειπον, Ελθετε, και ας εξολοθρευσωμεν αυτους απο του να ηναι εθνος και το ονομα του Ισραηλ ας μη μνημονευηται πλεον.
Mot ditt folk legger de med svik hemmelige råd, og de rådslår mot dem du verner.
Διοτι εκ συμφωνου συνεβουλευθησαν ομου συνεμαχησαν κατα σου
De sier: Kom og la oss utslette dem, så de ikke mere er et folk, og Israels navn skal ikke mere kommes i hu.
αι σκηναι του Εδωμ και οι Ισμαηλιται ο Μωαβ και οι Αγαρηνοι
For de har av hjertet rådslått med hverandre; mot dig inngår de pakt,
Ο Γεβαλ και ο Αμμων και ο Αμαληκ οι Φιλισταιοι μετα των κατοικουντων την Τυρον.
Edoms telt og ismaelittene, Moab og hagarenene,
Και αυτος ο Ασσουρ ηνωθη μετ αυτων εβοηθησαν τους υιους του Λωτ. Διαψαλμα.
Gebal og Ammon og Amalek, Filistea tillikemed innbyggerne av Tyrus.
Καμε εις αυτους ως εις τους Μαδιανιτας, ως εις τον Σισαραν, ως εις τον Ιαβειν εν τω χειμαρρω Κεισων
Også Assur har gitt sig i lag med dem, de er blitt Lots barns arm. Sela.
οιτινες απωλεσθησαν εν Εν−δωρ εγειναν κοπρος δια την γην.
Gjør med dem som med Midian, som med Sisera, som med Jabin ved bekken Kison!
Καμε τους αρχοντας αυτων ως τον Ωρηβ και ως τον Ζηβ και ως τον Ζεβεε και ως τον Σαλμαναν παντας τους αρχηγους αυτων
De blev ødelagt ved En-Dor, de blev til gjødsel for jorden.
οιτινες ειπον, Ας κληρονομησωμεν εις εαυτους τα κατοικητηρια του Θεου.
La det gå dem, deres ypperste menn, som Oreb og som Se'eb, og alle deres fyrster som Sebah og som Salmunna,
Θεε μου, καμε αυτους ως τροχον, ως αχυρον κατα προσωπον ανεμου.
dem som sier: Vi vil ta oss Guds boliger til eie!
Ως το πυρ καιει το δασος, και ως η φλοξ κατακαιει τα ορη,
Min Gud, gjør dem som en støvhvirvel, som agner for vinden!
ουτω καταδιωξον αυτους με την ανεμοζαλην σου, και με τον ανεμοστροβιλον σου κατατρομαξον αυτους.
Som en ild som tender en skog, og som en lue som setter fjell i brand,
Γεμισον τα προσωπα αυτων απο ατιμιας, και θελουσι ζητησει το ονομα σου, Κυριε.
således forfølge du dem med din storm og forferde du dem med ditt stormvær!
Ας καταισχυνθωσι και ας ταραχθωσι διαπαντος και ας εντραπωσι και ας απολεσθωσι
Fyll deres åsyn med skam, så de søker ditt navn, Herre!
και ας γνωρισωσιν οτι συ, του οποιου το ονομα ειναι Κυριος, εισαι ο μονος Υψιστος επι πασαν την γην.
La dem blues og forferdes til evig tid, la dem bli til skamme og gå under! Og la dem kjenne at du alene har navnet Herre, den Høieste over all jorden!