Psalms 62

Εις τον πρωτον μουσικον, δια Ιεδουθουν. Ψαλμος του Δαβιδ. Επι τον Θεον βεβαιως αναπαυεται η ψυχη μου εξ αυτου πηγαζει η σωτηρια μου.

Til sangmesteren, for Jedutun; en salme av David.

Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου προπυργιον μου δεν θελω σαλευθη πολυ.

Bare i håp til Gud er min sjel stille; fra ham kommer min frelse.

Εως ποτε θελετε επιβουλευεσθαι εναντιον ανθρωπου; σεις παντες θελετε φονευθη εισθε ως τοιχος κεκλιμενος και φραγμος ετοιμορροπος.

Han alene er min klippe og min frelse, min borg, jeg skal ikke rokkes meget.

Δεν συμβουλευονται παρα να ριψωσι αυτον απο του υψους αυτου αγαπωσι το ψευδος δια μεν του στοματος αυτων ευλογουσι, δια δε της καρδιας αυτων καταρωνται. Διαψαλμα.

Hvor lenge vil I alle storme løs på en mann, bryte ham ned som en mur som heller, et gjerde som støtes om?

Αλλα συ, ω ψυχη μου, επι τον Θεον αναπαυου, διοτι εξ αυτου κρεμαται η ελπις μου.

De rådslår bare om å styrte ham ned fra hans høihet, de har sin lyst i løgn; med sin munn velsigner de, men i sitt hjerte forbanner de. Sela.

Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου προπυργιον μου δεν θελω σαλευθη.

Bare i håp til Gud vær stille, min sjel! for fra ham kommer mitt håp.

Εν τω Θεω ειναι η σωτηρια μου και η δοξα μου η πετρα της δυναμεως μου, το καταφυγιον μου, ειναι εν τω Θεω.

Han alene er min klippe og min frelse, min borg, jeg skal ikke rokkes.

Ελπιζετε επ αυτον εν παντι καιρω ανοιγετε, λαοι, ενωπιον αυτου τας καρδιας σας ο Θεος ειναι καταφυγιον εις ημας. Διαψαλμα.

Hos Gud er min frelse og min ære; min sterke klippe, min tilflukt er i Gud.

Οι κοινοι ανθρωποι βεβαιως ειναι ματαιοτης, οι αρχοντες ψευδος εν τη πλαστιγγι παντες ομου ειναι ελαφροτεροι αυτης της ματαιοτητος.

Sett eders lit til ham til enhver tid, I folk! Utøs eders hjerte for hans åsyn! Gud er vår tilflukt. Sela.

Μη ελπιζετε επι αδικιαν και επι αρπαγην μη ματαιονεσθε πλουτος εαν ρεη, μη προσηλονετε την καρδιαν σας.

Bare tomhet er menneskenes barn, bare løgn er mannens sønner; i vektskålen stiger de til værs, de er tomhet alle sammen.

Απαξ ελαλησεν ο Θεος, δις ηκουσα τουτο, οτι η δυναμις ειναι του Θεου

Stol ikke på vold, og sett ikke fåfengt håp til røvet gods! Når rikdommen vokser, så akt ikke på det!

και σου ειναι, Κυριε, το ελεος Διοτι συ θελεις αποδωσει εις εκαστον κατα τα εργα αυτου.

En gang har Gud talt, ja to ganger har jeg hørt det, at styrke hører Gud til. Og dig, Herre, hører miskunnhet til; for du betaler enhver efter hans gjerning.