Psalms 5

Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγιλωθ. Ψαλμος του Δαβιδ. Ακροασθητι, Κυριε, τους λογους μου νοησον τον στεναγμον μου.

Til sangmesteren, til Nehilot; en salme av David.

Προσεξον εις την φωνην της κραυγης μου, Βασιλευ μου και Θεε μου Διοτι εις σε θελω προσευχηθη.

Vend øret til mine ord, Herre, akt på min tanke!

Κυριε, το πρωι θελεις ακουσει την φωνην μου το πρωι θελω παρασταθη εις σε και θελω προσδοκα.

Merk på mitt klagerop, min konge og min Gud! For til dig beder jeg.

Διοτι δεν εισαι συ Θεος θελων την ασεβειαν ο πονηρευομενος δεν θελει κατοικει πλησιον σου.

Herre, årle høre du min røst! Årle legger jeg min sak frem for dig og venter.

Ουδε θελουσι σταθη οι αφρονες εμπροσθεν των οφθαλμων σου μισεις παντας τους εργατας της ανομιας.

For du er ikke en Gud som har behag i ugudelighet; den onde får ikke bo hos dig.

Θελεις εξολοθρευσει τους λαλουντας το ψευδος ο Κυριος βδελυττεται τον ανθρωπον τον αιμοβορον και τον δολιον.

Overmodige får ikke stå frem for dine øine; du hater alle dem som gjør urett.

Αλλ εγω δια του πληθους του ελεους σου θελω εισελθει εις τον οικον σου θελω προσκυνησει προς τον ναον της αγιοτητος σου μετα φοβου σου.

Du lar dem som taler løgn, gå til grunne; den blodgjerrige og falske mann er en vederstyggelighet for Herren.

Κυριε, οδηγησον με εν τη δικαιοσυνη σου, ενεκα των εχθρων μου κατευθυνον την οδον σου εμπροσθεν μου.

Men jeg går ved din megen miskunn inn i ditt hus, jeg kaster mig ned foran ditt hellige tempel i din frykt.

Διοτι δεν ειναι εν τω στοματι αυτων αληθεια η καρδια αυτων ειναι πονηρια ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων δια της γλωσσης αυτων κολακευουσι.

Herre, led mig ved din rettferdighet for mine motstanderes skyld, gjør din vei jevn for mitt åsyn!

Καταδικασον αυτους, Θεε ας αποτυχωσι των διαβουλιων αυτων εξωσον αυτους δια το πληθος των παραβασεων αυτων, διοτι απεστατησαν εναντιον σου.

For det er ikke sannhet i deres munn; deres indre er fordervelse, deres strupe en åpen grav; sin tunge gjør de glatt.

Ας ευφραινωνται δε παντες οι ελπιζοντες επι σε ας χαιρωσι διαπαντος, διοτι συ περισκεπαζεις αυτους ας καυχωνται ομοιως επι σε οι αγαπωντες το ονομα σου.

Døm dem skyldige, Gud! La dem falle for sine råds skyld, styrt dem ned for deres mange misgjerninger! For de er gjenstridige mot dig.

Διοτι συ, Κυριε, θελεις ευλογησει τον δικαιον θελεις περισκεπασει αυτον με ευμενειαν, ως με ασπιδα.

Da skal alle de som tar sin tilflukt til dig, glede sig; til evig tid skal de juble, og du skal verne om dem; og de som elsker ditt navn, skal fryde sig i dig. For du velsigner den rettferdige, Herre! Som med et skjold dekker du ham med nåde.