Psalms 4

4:1

Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγινωθ. Ψαλμος του Δαβιδ. Οταν επικαλωμαι, εισακουε μου Θεε της δικαιοσυνης μου εν στενοχωρια με επλατυνας ελεησον με και εισακουσον της προσευχης μου.

Til sangmesteren, med strengelek; en salme av David.

4:2

Υιοι ανθρωπων, εως ποτε μετατρεπετε την δοξαν μου εις καταισχυνην, αγαπατε ματαιοτητα και ζητειτε ψευδος; Διαψαλμα.

Når jeg roper, da svar mig, min rettferdighets Gud! I trengsel har du gitt mig rum; vær mig nådig og hør min bønn!

4:3

Αλλα μαθετε οτι εξελεξεν ο Κυριος τον οσιον αυτου ο Κυριος θελει ακουσει, οταν κραζω προς αυτον.

I veldige menn! Hvor lenge skal min ære være til spott? Hvor lenge vil I elske det som fåfengt er, søke løgn? Sela.

4:4

Οργιζεσθε και μη αμαρτανετε λαλειτε εν ταις καρδιαις υμων επι της κλινης υμων και ησυχαζετε. Διαψαλμα.

Vit dog at Herren har utkåret sig en from! Herren hører når jeg roper til ham.

4:5

Θυσιασατε θυσιας δικαιοσυνης και ελπισατε επι τον Κυριον.

Vredes, men synd ikke! Tenk efter i eders hjerte på eders leie og vær stille! Sela.

4:6

Πολλοι λεγουσι, Τις θελει δειξει εις ημας το αγαθον; Υψωσον εφ ημας το φως του προσωπου σου, Κυριε.

Ofre rettferdighets offere, og sett eders lit til Herren!

4:7

Εδωκας μεγαλητεραν ευφροσυνην εις την καρδιαν μου, παρ οσην απολαμβανουσιν αυτοι, οταν πληθυνηται ο σιτος αυτων και ο οινος αυτων.

Mange sier: Hvem vil dog la oss se godt? Opløft du ditt åsyns lys over oss, Herre!

4:8

Εν ειρηνη θελω και πλαγιασει και κοιμηθη διοτι συ μονος, Κυριε, με κατοικιζεις εν ασφαλεια.

Du har gitt mig glede i mitt hjerte, større enn deres når deres korn og most er mangfoldig. I fred vil jeg både legge mig ned og sove inn; for du, Herre, lar mig bo for mig selv, i trygghet.