Psalms 19

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Οι ουρανοι διηγουνται την δοξαν του Θεου, και το στερεωμα αναγγελλει το εργον των χειρων αυτου.

Til sangmesteren; en salme av David.

Η ημερα προς την ημεραν λαλει λογον, και η νυξ προς την νυκτα αναγγελλει γνωσιν.

Himlene forteller Guds ære, og hvelvingen forkynner hans henders gjerning.

Δεν ειναι λαλια ουδε λογος, των οποιων η φωνη δεν ακουεται.

Den ene dag lar sin tale utstrømme til den annen, og den ene natt forkynner den annen sin kunnskap.

Εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εως των περατων της οικουμενης οι λογοι αυτων. Εν αυτοις εθεσε σκηνην δια τον ηλιον

Der er ei tale, der er ei ord, ei høres deres røst.

και ουτος εξερχεται ως νυμφιος εκ του θαλαμου αυτου αγαλλεται ως ο ανδρειος εις το να τρεξη το σταδιον

Over all jorden utgår deres målesnor, og til jorderikes ende deres ord; for solen har han satt et telt på dem.

απ ακρου του ουρανου ειναι η εξοδος αυτου και το καταντημα αυτου εως ακρου αυτου και δεν κρυπτεται ουδεν απο της θερμοτητος αυτου.

Og den er som en brudgom som går ut av sitt brudekammer; den gleder sig som en helt til å løpe sin bane.

Ο νομος του Κυριου ειναι αμωμος, επιστρεφων ψυχην η μαρτυρια του Κυριου πιστη, σοφιζουσα τον απλουν

Fra himmelens ende er dens utgang, og dens omløp inntil dens ende, og intet er skjult for dens hete.

τα διαταγματα του Κυριου ευθεα, ευφραινοντα καρδιαν η εντολη του Κυριου λαμπρα, φωτιζουσα οφθαλμους

Herrens lov er fullkommen, den vederkveger sjelen; Herrens vidnesbyrd er trofast, det gjør den enfoldige vis;

ο φοβος του Κυριου καθαρος, διαμενων εις τον αιωνα αι κρισεις του Κυριου αληθιναι, δικαιαι εν ταυτω

Herrens befalinger er rette, de gleder hjertet; Herrens bud er rent, det oplyser øinene;

πλεον επιθυμηται παρα το χρυσιον, μαλιστα παρα πληθος καθαρου χρυσιου, και γλυκυτεραι υπερ το μελι και τους σταλαγμους της κηρηθρας.

Herrens frykt er ren, den står fast evindelig; Herrens lover er sannhet, de er rettferdige alle tilsammen.

Ο δουλος σου μαλιστα νουθετειται δι αυτων εις την τηρησιν αυτων η ανταμοιβη ειναι μεγαλη.

De er kosteligere enn gull, ja fint gull i mengde, og søtere enn honning, ja honning som drypper av kakene.

Τις συναισθανεται τα εαυτου αμαρτηματα; καθαρισον με απο των κρυφιων αμαρτηματων.

Også din tjener blir påminnet ved dem; den som holder dem, har stor lønn.

Και ετι προφυλαξον τον δουλον σου απο υπερηφανιων ας μη με κυριευσωσι τοτε θελω εισθαι τελειος, και θελω καθαρισθη απο μεγαλης παρανομιας.

Hvem merker hvor ofte han feiler? Forlat mig mine lønnlige synder!

Ας ηναι ευαρεστα τα λογια του στοματος μου και η μελετη της καρδιας μου ενωπιον σου, Κυριε, φρουριον μου και λυτρωτα μου.

Bevar også din tjener fra skammelige synder, la dem ei herske over mig! Så blir jeg ulastelig og uten skyld for store overtredelser. La min munns ord og mitt hjertes tanke være til velbehag for ditt åsyn, Herre, min klippe og min gjenløser!