Psalms 129

Ωιδη των Αναβαθμων. Πολλακις με επολεμησαν εκ νεοτητος μου, ας ειπη τωρα ο Ισραηλ

En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -

Πολλακις με επολεμησαν εκ νεοτητος μου αλλα δεν υπερισχυσαν εναντιον μου.

meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.

Οι γεωργοι ηροτριασαν επι των νωτων μου εσυραν μακρα τα αυλακια αυτων.

Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.

Αλλα δικαιος ο Κυριος κατεκοψε τα σχοινια των ασεβων.

Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.

Ας αισχυνθωσι και ας στραφωσιν εις τα οπισω παντες οι μισουντες την Σιων.

De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,

Ας γεινωσιν ως ο χορτος των δωματων, οστις πριν εκριζωθη ξηραινεται

de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:

απο του οποιου δεν γεμιζει ο θεριστης την χειρα αυτου, ουδε ο δενων τα χειροβολα τον κολπον αυτου

Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.

ωστε οι διαβαται δεν θελουσιν ειπει, Ευλογια Κυριου εφ υμας σας ευλογουμεν εν ονοματι Κυριου.

Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!