Job 13

Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.

Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.

Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω δεν ειμαι κατωτερος υμων.

Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.

Αλλ ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.

Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.

Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.

Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.

Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.

Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.

Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.

Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!

Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;

Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?

Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;

Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?

Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;

Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?

Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.

Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.

Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ υμας;

Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?

τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.

Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.

Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ εμε ο, τι δηποτε.

Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!

δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;

Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.

Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.

Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.

Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.

Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.

Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.

Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!

Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.

Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.

Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;

Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.

Μονον δυο μη καμης εις εμε τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου

Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:

την χειρα σου απομακρυνον απ εμου και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.

Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!

Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.

Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!

Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.

Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!

Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;

Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?

Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;

Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -

Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου

siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger

και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου

og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,

οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.

og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.