Isaiah 23

Η κατα της Τυρου ορασις. Ολολυζετε, πλοια της Θαρσεις διοτι εξωλοθρευθη, ωστε να μη υπαρχη οικια μηδε εισοδος εκ της γης των Κητιαιων ανηγγελθη τουτο προς αυτους.
Utsagn om Tyrus. Jamre eder, I Tarsis-skib! For det er ødelagt, så der ikke mere er hus, og I ikke mere kan komme hjem; fra Kittims land blir det kunngjort for dem.
Σιωπησατε, κατοικοι της νησου συ, την οποιαν εγεμισαν οι εμποροι της Σιδωνος, οι διαβαινοντες επι της θαλασσης.
Bli stille, I som bor på kysten som Sidons sjøfarende kjøbmenn opfylte!
Και το εισοδημα αυτης ειναι ο σπορος του Σιωρ, το θερος του ποταμου, φερομενα δια πολλων υδατων και αυτη εγεινε το εμποριον των εθνων.
Av Sikors sæd, av Nilens høst, som blev ført frem over det store hav, gjorde det sig vinning, og det var et marked for folkene.
Αισχυνθητι, Σιδων διοτι η θαλασσα ελαλησε, το οχυρωμα της θαλασσης, λεγουσα, Δεν κοιλοπονω ουδε γεννω ουδε ανατρεφω νεους ουδε μεγαλωνω παρθενους.
Skam dig, Sidon! - For havet, havets festning sier: Jeg har ikke hatt fødselsveer, heller ikke født, heller ikke opfødd unge menn eller fostret jomfruer.
Οταν ακουσθη εν Αιγυπτω, θελουσι λυπηθη ακουοντες περι της Τυρου.
Når de får høre om dette i Egypten, skal de skjelve ved ryktet om Tyrus.
Διελθετε εις Θαρσεις ολολυξατε, κατοικοι της νησου.
Far over til Tarsis, jamre eder, I som bor på kysten!
Αυτη ειναι η ευθυμος πολις σας, της οποιας η αρχαιοτης ειναι εκ παλαιων ημερων; οι ποδες αυτης θελουσι φερει αυτην μακραν δια να παροικηση.
Er dette eders jublende by, som blev til i fordums dager, hvis føtter bærer den bort til å bo som fremmed i det fjerne?
Τις εβουλευθη τουτο κατα της Τυρου, ητις διανεμει στεμματα, της οποιας οι εμποροι ειναι ηγεμονες, της οποιας οι πραγματευται ειναι οι ενδοξοι της γης;
Hvem har besluttet dette mot Tyrus, mot henne som delte ut kroner, hun hvis kjøbmenn var fyrster, hvis kremmere var stormenn på jorden?
Ο Κυριος των δυναμεων εβουλευθη τουτο, δια να καταισχυνη την υπερηφανιαν πασης δοξης, να εξευτελιση παντα ενδοξον της γης.
Herren, hærskarenes Gud, har besluttet det for å vanhellige all stolt prakt, for å vanære alle jordens store.
Διαπερασον την γην σου ως ποταμος, θυγατηρ της Θαρσεις δυναμις πλεον δεν υπαρχει.
Bred dig ut over ditt land som strømmen, du Tarsis' datter! Det er intet bånd mere.
Εξετεινε την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, εσεισε βασιλεια ο Κυριος εδωκε προσταγην κατα της Χανααν, δια να καταστρεψωσι τα οχυρωματα αυτης.
Han har rakt ut sin hånd over havet, han har fått kongeriker til å skjelve; Herren har befalt å ødelegge Kana'ans faste borger.
Και ειπε, δεν θελεις αγαλλεσθαι πλεον, παρθενε κατατεθλιμμενη, θυγατηρ της Σιδωνος σηκωθητι, περασον προς τους Κητιαιους ουδε εκει θελεις εχει αναπαυσιν.
Han sa: Du skal ikke mere bli ved å juble, du voldtatte jomfru, Sidons datter! Bryt op, dra over til Kittim! Heller ikke der skal du finne ro.
Ιδου, η γη των Χαλδαιων ουτος ο λαος δεν υπηρχεν ο Ασσυριος εθεμελιωσεν αυτον δια τους κατοικουντας την ερημον ηγειραν τους πυργους αυτης, υψωσαν τα παλατια αυτης και κατεστησεν αυτην ερειπια.
Se, kaldeernes land, dette folk som fordum ikke var til, de hvis land Assur har gjort til bolig for ørkenens dyr, de reiser sine beleiringstårn, omstyrter dets palasser og gjør det til en grushaug.
Ολολυζετε, πλοια της Θαρσεις διοτι ηρημωθη το οχυρωμα σας.
Jamre eder, I Tarsis-skib! For ødelagt er eders faste borg.
Και εν εκεινη τη ημερα η Τυρος θελει λησμονηθη εβδομηκοντα ετη, κατα τας ημερας ενος βασιλεως μετα δε τα εβδομηκοντα ετη θελει εισθαι εν τη Τυρω ως ασμα της πορνης.
På den tid skal Tyrus bli glemt i sytti år, så lenge som en konges dager; når sytti år er til ende, skal det gå Tyrus som det heter i visen om skjøgen:
Λαβε κιθαραν, περιελθε την πολιν, πορνη λησμονημενη, παιζε γλυκα, αδε πολλα ασματα, δια να σε ενθυμηθωσι.
Ta din citar, gå omkring i byen, du glemte skjøge! Spill det beste du kan, syng vise på vise, så folk kan komme dig i hu!
Και μετα τα εβδομηκοντα ετη, ο Κυριος θελει επισκεφθη την Τυρον και αυτη θελει επιστρεψει εις το μισθωμα αυτης, και θελει πορνευεσθαι μετα παντων των βασιλειων του κοσμου επι προσωπου της γης.
Når de sytti år er til ende, da skal Herren ta sig av Tyrus, og det skal atter få ta imot horelønn, og det skal drive utukt med alle verdens riker over den vide jord.
Και το εμποριον αυτης και το μισθωμα αυτης θελει αφιερωθη εις τον Κυριον δεν θελει θησαυρισθη ουδε ταμιευθη διοτι το εμποριον αυτης θελει εισθαι δια τους κατοικουντας ενωπιον του Κυριου δια να τρωγωσιν εις χορτασμον και να εχωσιν ενδυματα πολυχρονια.
Men dets vinning og dets horelønn skal være helliget til Herren, den skal ikke legges op og ikke gjemmes; for de som bor for Herrens åsyn, skal få dets vinning og bruke den til å ete sig mette og klæ sig i prektige klær for.