Psalms 120

Ωιδη των Αναβαθμων. Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.

He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.

Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.

E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.

Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;

Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?

Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.

Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.

Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ

Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!

Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.

Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.

Εγω αγαπω την ειρηνην αλλ οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.

Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.