Psalms 139

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.

O LORD, thou hast searched me, and known me.

Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.

Thou knowest my downsitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off.

Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.

Thou compassest my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.

Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.

For there is not a word in my tongue, but, lo, O LORD, thou knowest it altogether.

Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ εμε την χειρα σου.

Thou hast beset me behind and before, and laid thine hand upon me.

Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε ειναι υψηλη δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.

Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain unto it.

Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;

Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?

Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.

If I ascend up into heaven, thou art there: if I make my bed in hell, behold, thou art there.

Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,

If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;

και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.

Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.

Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε

If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.

και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου και η νυξ λαμπει ως η ημερα εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.

Yea, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike to thee.

Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.

For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother's womb.

Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην θαυμασια ειναι τα εργα σου και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.

I will praise thee; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are thy works; and that my soul knoweth right well.

Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.

My substance was not hid from thee, when I was made in secret, and curiously wrought in the lowest parts of the earth.

Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε

Thine eyes did see my substance, yet being unperfect; and in thy book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.

ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.

How precious also are thy thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!

Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.

If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.

Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε απομακρυνθητε λοιπον απ εμου, ανδρες αιματων.

Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.

Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.

For they speak against thee wickedly, and thine enemies take thy name in vain.

Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;

Do not I hate them, O LORD, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?

Με τελειον μισος μισω αυτους δια εχθρους εχω αυτους.

I hate them with perfect hatred: I count them mine enemies.

Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου

Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:

και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.

And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.