Psalms 120

Ωιδη των Αναβαθμων. Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.

In my distress I cried unto the LORD, and he heard me.

Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.

Deliver my soul, O LORD, from lying lips, and from a deceitful tongue.

Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;

What shall be given unto thee? or what shall be done unto thee, thou false tongue?

Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.

Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.

Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ

Woe is me, that I sojourn in Mesech, that I dwell in the tents of Kedar!

Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.

My soul hath long dwelt with him that hateth peace.

Εγω αγαπω την ειρηνην αλλ οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.

I am for peace: but when I speak, they are for war.