Proverbs 5

Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου

My son, attend unto my wisdom, and bow thine ear to my understanding:

δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.

That thou mayest regard discretion, and that thy lips may keep knowledge.

Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου

For the lips of a strange woman drop as an honeycomb, and her mouth is smoother than oil:

το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.

But her end is bitter as wormwood, sharp as a twoedged sword.

Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.

Her feet go down to death; her steps take hold on hell.

δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.

Lest thou shouldest ponder the path of life, her ways are moveable, that thou canst not know them.

Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.

Hear me now therefore, O ye children, and depart not from the words of my mouth.

Απομακρυνον την οδον σου απ αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,

Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house:

δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας

Lest thou give thine honour unto others, and thy years unto the cruel:

δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,

Lest strangers be filled with thy wealth; and thy labours be in the house of a stranger;

και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,

And thou mourn at the last, when thy flesh and thy body are consumed,

και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,

And say, How have I hated instruction, and my heart despised reproof;

και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.

And have not obeyed the voice of my teachers, nor inclined mine ear to them that instructed me!

Παρ ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.

I was almost in all evil in the midst of the congregation and assembly.

Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου

Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.

Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας

Let thy fountains be dispersed abroad, and rivers of waters in the streets.

σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου

Let them be only thine own, and not strangers' with thee.

η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.

Let thy fountain be blessed: and rejoice with the wife of thy youth.

Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.

Let her be as the loving hind and pleasant roe; let her breasts satisfy thee at all times; and be thou ravished always with her love.

Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;

And why wilt thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of a stranger?

Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.

For the ways of man are before the eyes of the LORD, and he pondereth all his goings.

Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.

His own iniquities shall take the wicked himself, and he shall be holden with the cords of his sins.

Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.

He shall die without instruction; and in the greatness of his folly he shall go astray.