Proverbs 31

Οι λογοι του βασιλεως Λεμουηλ, ο χρησμος, τον οποιον η μητηρ αυτου εδιδαξεν αυτον.
The words of king Lemuel, the prophecy that his mother taught him.
Τι, υιε μου; και τι, τεκνον της κοιλιας μου; και τι, υιε των ευχων μου;
What, my son? and what, the son of my womb? and what, the son of my vows?
Μη δωσης τας δυναμεις σου εις τας γυναικας, μηδε τας οδους σου εις τας αφανιστριας των βασιλεων.
Give not thy strength unto women, nor thy ways to that which destroyeth kings.
Δεν ειναι των βασιλεων, Λεμουηλ, δεν ειναι των βασιλεων να πινωσιν οινον, ουδε των ηγεμονων, σικερα
It is not for kings, O Lemuel, it is not for kings to drink wine; nor for princes strong drink:
μηποτε πιοντες λησμονησωσι τον νομον και διαστρεψωσι την κρισιν τινος τεθλιμμενου.
Lest they drink, and forget the law, and pervert the judgment of any of the afflicted.
Διδετε σικερα εις τους τεθλιμμενους, και οινον εις τους πεπικραμενους την ψυχην
Give strong drink unto him that is ready to perish, and wine unto those that be of heavy hearts.
δια να πιωσι και να λησμονησωσι την πτωχειαν αυτων και να μη ενθυμωνται πλεον την δυστυχιαν αυτων.
Let him drink, and forget his poverty, and remember his misery no more.
Ανοιγε το στομα σου υπερ του αφωνου, υπερ της κρισεως παντων των εγκαταλελειμμενων.
Open thy mouth for the dumb in the cause of all such as are appointed to destruction.
Ανοιγε το στομα σου, κρινε δικαιως, και υπερασπιζου τον πτωχον και τον ενδεη.
Open thy mouth, judge righteously, and plead the cause of the poor and needy.
Γυναικα εναρετον τις θελει ευρει; διοτι η τοιαυτη ειναι πολυ τιμιωτερα υπερ τους μαργαριτας.
Who can find a virtuous woman? for her price is far above rubies.
Η καρδια του ανδρος αυτης θαρρει επ αυτην, και δεν θελει στερεισθαι αφθονιας.
The heart of her husband doth safely trust in her, so that he shall have no need of spoil.
Θελει φερει εις αυτον καλον και ουχι κακον, πασας τας ημερας της ζωης αυτης.
She will do him good and not evil all the days of her life.
Ζητει μαλλιον και λιναριον και εργαζεται ευχαριστως με τας χειρας αυτης.
She seeketh wool, and flax, and worketh willingly with her hands.
Ειναι ως τα πλοια των εμπορων φερει την τροφην αυτης απο μακροθεν.
She is like the merchants' ships; she bringeth her food from afar.
Και εγειρεται ενω ειναι ετι νυξ και διδει τροφην εις τον οικον αυτης, και εργα εις τας θεραπαινας αυτης.
She riseth also while it is yet night, and giveth meat to her household, and a portion to her maidens.
Θεωρει αγρον και αγοραζει αυτον εκ του καρπου των χειρων αυτης φυτευει αμπελωνα.
She considereth a field, and buyeth it: with the fruit of her hands she planteth a vineyard.
Ζωνει την οσφυν αυτης με δυναμιν, και ενισχυει τους βραχιονας αυτης.
She girdeth her loins with strength, and strengtheneth her arms.
Αισθανεται οτι το εμποριον αυτης ειναι καλον ο λυχνος αυτης δεν σβυνεται την νυκτα.
She perceiveth that her merchandise is good: her candle goeth not out by night.
Βαλλει τας χειρας αυτης εις το αδρακτιον και κρατει εν τη χειρι αυτης την ηλακατην.
She layeth her hands to the spindle, and her hands hold the distaff.
Ανοιγει την χειρα αυτης εις τους πτωχους και εκτεινει τας χειρας αυτης προς τους ενδεεις.
She stretcheth out her hand to the poor; yea, she reacheth forth her hands to the needy.
Δεν φοβειται την χιονα δια τον οικον αυτης διοτι πας ο οικος αυτης ειναι ενδεδυμενοι διπλα.
She is not afraid of the snow for her household: for all her household are clothed with scarlet.
Καμνει εις εαυτην σκεπασματα το ενδυμα αυτης ειναι βυσσος και πορφυρα.
She maketh herself coverings of tapestry; her clothing is silk and purple.
Ο ανηρ αυτης γνωριζεται εν ταις πυλαις, οταν καθηται μεταξυ των πρεσβυτερων του τοπου.
Her husband is known in the gates, when he sitteth among the elders of the land.
Καμνει λεπτον πανιον και πωλει και διδει ζωνας εις τους εμπορους.
She maketh fine linen, and selleth it; and delivereth girdles unto the merchant.
Ισχυν και ευπρεπειαν ειναι ενδεδυμενη και ευφραινεται δια τον μελλοντα καιρον.
Strength and honour are her clothing; and she shall rejoice in time to come.
Ανοιγει το στομα αυτης εν σοφια και επι της γλωσσης αυτης ειναι νομος ευμενειας.
She openeth her mouth with wisdom; and in her tongue is the law of kindness.
Επαγρυπνει εις την κυβερνησιν του οικου αυτης και αρτον οκνηριας δεν τρωγει.
She looketh well to the ways of her household, and eateth not the bread of idleness.
Τα τεκνα αυτης σηκονονται και μακαριζουσιν αυτην ο ανηρ αυτης, και επαινει αυτην
Her children arise up, and call her blessed; her husband also, and he praiseth her.
Πολλαι θυγατερες εφερθησαν αξιως, αλλα συ υπερεβης πασας.
Many daughters have done virtuously, but thou excellest them all.
Ψευδης ειναι η χαρις και ματαιον το καλλος η γυνη η φοβουμενη τον Κυριον, αυτη θελει επαινεισθαι.
Favour is deceitful, and beauty is vain: but a woman that feareth the LORD, she shall be praised.
Δοτε εις αυτην εκ του καρπου των χειρων αυτης και τα εργα αυτης ας επαινωσιν αυτην εν ταις πυλαις.
Give her of the fruit of her hands; and let her own works praise her in the gates.