Lamentations 5

Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.

Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach.

Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.

Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.

Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.

We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.

Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.

We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.

Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.

Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.

Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.

We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.

Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.

Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.

Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ ημας δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.

Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.

Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ εμπροσθεν της �ομφαιας της ερημου.

We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.

Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.

Our skin was black like an oven because of the terrible famine.

Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.

They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.

Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.

Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured.

Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.

They took the young men to grind, and the children fell under the wood.

Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.

The elders have ceased from the gate, the young men from their musick.

Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.

The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.

Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.

The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!

Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.

For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.

Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.

Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.

Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.

Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation.

Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;

Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?

Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.

Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.

Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;

But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.